Βλέποντας τα ποστ πιο πάνω και την υπέροχη CX του Νίκου, μου έρχονται πάντα οι ίδιες σκέψεις: Γνωρίζετε και τις δικές μου, άσχημες εμπειρίες με διάφορα, μοντέρνα αυτοκίνητα τύπου Corsa, Auris, Corolla, Micra, 107, κ.λ.π. Είχα πει πρόσφατα ότι μου άρεσαν περισσότερο το σύγχρονο Clio και το Fiesta, αλλά ξέχασα να αναφέρω ένα Opel Zafeira 1.4T το οποίο, για εμένα, πλησίαζε πολύ το Picasso και ήταν και πιο ποιοτικό από το Picasso. To οποίο Picasso, όμως, είναι συνολικά το καλύτερο συμβατικό οικογενειακό αυτοκίνητο που έχω οδηγήσει ποτέ μου, όπως έχω πει και έχω αναλύσει με λεπτομερή περιγραφή παλαιότερα. Tα Toyota ιδιαίτερα ήταν κάτι πολύ παραπάνω από τραγικά....
Πολλές φορές ονειρεύομαι ότι, εάν τα καταφέρω κάποτε στη ζωή μου, θα ήθελα και ένα 2ο κλασσικό αυτοκίνητο. Γνωρίζετε τη μεγάλη μου αγάπη για πολλά παλαιά αυτοκίνητα και youngtimers, όπως το 406 coupe, η BMW 6 E24 (αυτή πλέον είναι απλησίαστη...), MGB GT, κ.λ.π. Κάθε φορά, όμως, που μπαίνω στη CX με κυριεύει το ίδιο συναίσθημα: δε θέλω τίποτε άλλο να οδηγήσω ή να σκεφτώ... Και όπως μου είπε ένας κύριος που με είδε πρόσφατα να κατεβαίνω με τη CX από τον καταπέλτη του ferry boat της Σαλαμίνας, "αυτό είναι αυτοκίνητο, μας έχουν γεμίσει με τους παλιοκουβάδες που χοροπηδάνε σαν κατσίκια στους δρόμους!". Τα είπε όλα... Ο αυτοκινητικός μου παράδεισος είναι κάπως έτσι: