Πριν λίγες μέρες, όχι μακριά από το σπίτι μου, ένας 38χρονος αστυνομικός σκότωσε με καραμπίνα την εν διαστάσει 42χρονη σύζυγο του –η οποία είχε μόλις αφήσει τα παιδιά τους στο σχολείο- και εν συνεχεία αυτοκτόνησε. Σήμερα ένας 68χρονος στον Πειραιά, σκότωσε έναν 39χρονο υπάλληλο πάρκινγκ για μια θέση. Επειδή στο φόρουμ έχω συνομιλήσει με άτομα με ανησυχίες πέρα από αυτοκίνητα, θέλω να θέσω κάποιες σκέψεις μου και όποιος επιθυμεί ας σχολιάσει.
Πόσο φτηνή είναι η ανθρώπινη ζωή; Υπάρχει κάποιο όριο πέρα από το οποίο δικαιολογείται η αφαίρεσή της είτε από συνάνθρωπο είτε από το κράτος;
Είναι η «κακιά ή ώρα» ή το μυαλό των ανθρώπων σήμερα συνθλίβεται πολύ περισσότερο, από ότι εκείνων πριν 50 χρόνια;
Πως προσεγγίζετε το θέμα της οπλοκατοχής, σε συνάρτηση με την ασφάλεια ή την ανασφάλεια γύρω μας;
Θα προκύψουν πολλά, αλλά ας έχουμε μια αφετηρία…..
Πόσο φτηνή είναι η ανθρώπινη ζωή; Υπάρχει κάποιο όριο πέρα από το οποίο δικαιολογείται η αφαίρεσή της είτε από συνάνθρωπο είτε από το κράτος;
Είναι η «κακιά ή ώρα» ή το μυαλό των ανθρώπων σήμερα συνθλίβεται πολύ περισσότερο, από ότι εκείνων πριν 50 χρόνια;
Πως προσεγγίζετε το θέμα της οπλοκατοχής, σε συνάρτηση με την ασφάλεια ή την ανασφάλεια γύρω μας;
Θα προκύψουν πολλά, αλλά ας έχουμε μια αφετηρία…..