Έκανε κάτι παιχνίδια το μυαλό μου απόψε αναζητώντας τις "ρίζες" για διάφορα... Και θυμήθηκα έναν μεγάλο έρωτα..
Το πρώτο μου, όχι κυριολεκτικά, ποδήλατο σ' επίπεδο δλδ που τ αγοράκια αρχίζουν να συγκρίνουν και ν αναμετρωνται με τ αλλά αγοράκια της γειτονιάς και φυσικά το μυαλό τους ήταν και στα κοριτσακια ήδη και πως φαίνονται σε αυτά
ήταν ένα δώρο συμβολικό του παππού που δε μπορούσα να το αρνηθω.. Ήταν φτιαγμένο με αγάπη από κυριολεκτικά διαφορα κομμάτια πολύ πριν να είμαι έτοιμος να ανέβω εκεί πάνω και με τον παππού πλέον να έχει φυγει....
Η σέλα πλαστική λευκή με κάτι τρύπες που λέγαμε ότι είναι για αερισμό...
Με μωβ σκελετό και φωσφοριζε σχεδόν φούξια τιμόνι δε πας πουθενά μεγάλε όμως και ας το πήγαινα τάπα απ' οτι θυμάμαι..
Ιδίως όταν η Ιωάννα μου είπε "μα καλά πως το έκανες τόσο γρήγορα το γύρο του σχολείου..
Γκρίνια ανελέητη πλέον όμως στους γονεις γιατί δε μ άρεσε ενώ παράλληλα αρχίζουν να εμφανίζονται και κάτι GT με "πατάκια" και "ρότορα", πράγμα που σήμαινε ότι η Ιωάννα μπορούσε να ανεβαίνει στα πατάκια και να τη πήγαινει βόλτα ο Νίκος..
80-100 χιλιάρικα για GT ή Haro δεν υπήρχε περίπτωση..
Με βάση και κάτι αποφάσεις χρόνια αργότερα δε ξέρω αν ήταν κάψονι, να μάθω στα δύσκολα, να μη πουλάω μούρη ή δε ξέρω γω τι άλλο... Πάντως για μάθημα μου γινόταν ότι γινόταν..
ΟΜΩΣ..
Κάπως κάτι μαγικό έγινε και ο 7 χρόνια μεγαλύτερος γιος των κουμπάρων ,που του φέρονταν σα νορμάλ παιδάκι..
είχε στην αποθηκη κρεμασμένο αυτό που για εμένα φάνταζε διαστημόπλοιο..
και είχε το πιο ψαρωτικο όνομα που υπήρχε επίσης...
BMX Pacific Street Styler..
Το πιο σημαντικό? Του ταίριαζαν τα πατάκια και ήταν ΟΛΟ επινικελωμενο..
Οταν πήγαμε να το πάρουμε θυμάμαι όταν το είδα κρεμασμένο στο τοίχο το χαμογελάκι μου που έσκασε
Φυσικά πάλι γκρινιάζα μετα γιατί δεν είχε ρότορα..
Επίσης οι ζάντες ήταν Α-Π-Ι-Θ-Α-Ν-Ε-Σ και ο δίσκος των πεντάλ πανέμορφος αν και όχι αυτός της φωτο..
Χαλαρά υφος 500 καρδιναλίων όταν έσκασα μύτη στη πλατεία....
Για την ιστορία την Ιωάννα δε τη κατάφερα ποτέ..ούτε και ο Νίκος ομως που από κολλητοί γίναμε ορκισμένοι εχθροί τον οποίο επισημοποιήθηκε με ένα επικό βρωμοξυλο στη 3η δημοτικού που μου άφησε ένα ωραιότατο σημάδι ανάμεσα στα φρύδια..
Το Pacific Street Styler έκανε άπειρες κόντρες.. άλλαξε πολλά πίσω λάστιχα καθώς στα κωλιδια ημουν απαιχτος και απέκτησε και αλουμινένια πεντάλ..
Θέλω να ελπίζω ότι είναι στην αποθηκη στο Κιλκίς πια να περιμένει τον 4χρονο και τον μηνών γιο του να μεγαλώσουν και να ανδρωθουν.. άλλωστε το επέστρεψα πίσω όταν πια δε μου έκανε..
www.athinorama.gr
kuromori.home.blog
cyclingtips.com
www.4troxoi.gr