Η ιστορία του 2cv και η εξέλιξη του...

Η παρούσα έρευνα στηρίζεται σε στοιχεία, τα οποία έχω συλλέξει από το Internet αλλά και από σχετικά βιβλία. 40 χρόνια ένδοξης ιστορίας δεν είναι δυνατό να στριμωχτούν σε 2 ποστ αλλά σίγουρα μια γεύση προσφέρεται.Όπως αντιλαμβάνεστε είναι πιθανό να υπάρχουν κάποιες μικρές παρεκλήσεις στις ημερομηνίες που αναφέρονται σε αυτό το μικρό αφιέρωμα

7 Οκτωβρίου Παρίσι 1948
Στο Σαλόνι του αυτοκινήτου παρουσιάστηκε κάτω από τα έκπληκτο κοινό το 2cv μοντέλο Α.
Αν και αρχικά οι πρώτες εντυπώσεις του λαού δεν ήταν θετικές , η Citroen έπειτα από λίγο διάστημα άρχισε, να δέχεται όλο και περισσότερες παραγγελιές.



Το πρώτο μοντέλο, σχετικά με το το πίσω φωτισμό, είχε μόνο ένα αντανακλαστήρα στα αριστερά και ένα κεντρικό φως για την πινακίδα, τα χέρια του οδηγού ήταν χρήσιμα οχι μόνο για να οδηγάει, αλλά και για να δείχνει που θα στρίψει (φλας) όπως επίσης για να μπορεί να ανοίγει την μακρυά οροφή, που κάλυπτε και το πορτμπαγκάζ, η σκεπή εξάλλου ήταν αναγκαία για να προστατέψει τους επιβάτες και τις αποσκευές, από την βροχή και το κρύο . Το πρώτο αυτοκίνητο ήταν εφοδιασμένο με έναν κινητήρα 375 cc.

1949
11 Ιουλίου, ξεκινάει η γραμμή παραγωγής



1951
Το 2cv 'συνοδεύτηκε' από την furgonetta AU (U σήμαινε Utilitaire), εμπορικό όχημα, μπορούσε δηλαδή να φορτώσει έως 250 kg . Το AU ήταν το πρώτο που είχε στο τιμοκατάλογο, ως προαιρετικό εξοπλισμό (optional) το κάθισμα του συνοδηγού, Στη βασική του εκδοσή, πουλιόταν αποκλειστικά και μόνο με το κάθισμα του οδηγού.



1952
Ως τότε το μοναδικό διαθέσιμο χρώμα ήταν το Gris Métallisé AC 109, το οποίο, αντικαταστήθηκε από το Gris Foncé AC 118.Οι ζάντες του 2cv βάφονται πλέον με το χρώμα Ivoire AC 113, ενώ για την furgonetta οι ζάντες θα παραμείνουν ακόμη για λίγο καιρό στο ίδιο χρώμα του αμαξώματος.





1953
Οι λοχίες στο μπροστινό καπό, δεν είναι πλέον σε κύκλο.



1954
Είναι η χρονιά που θα 'έρθουν' τα δυο νέα μοντέλα, το 2CV ΑΖ, και η fourgonette AZU,
και τα δυο με νέο κινητήρα 425 cc, πλέον έχουν δυο φανάρια πίσω, το οποίο το αριστερό είναι και stop, επίσης διαθέτουν και πλαϊνά φλας (στην καμπίνα) . Μοναδικό διαθέσιμο χρώμα Gris Clair AC 132.







1955
Τα μοντέλα A e AU,θα εξοπλιστούν και αυτά με την νέα ηλεκτρική εγκατάσταση, από την Citroen.

1956
Είναι η χρονιά για το νέο μοντέλο AZL (L σημαίνει Luxe). Ελαφρώς 'πλουσιότερο' σε εξοπλισμό,
αλουμινένια προφίλ στις πόρτες, στους μαρσπιεδες και αλουμινένιο προφίλ στο κεντρικό καπό. Η σκεπή μπορούσε να ήταν μπλέ η πράσινη και να είναι 'ασορτί' με τα καθίσματα, το πίσω παράθυρο ήταν μεγαλύτερο (καλύτερη ορατότητα)



1957
Κάνει την εμφάνιση του, το AZLP (P σημαίνει PORTE de malle),σαν ιδιαιτερότητα δηλαδή, το πορτμπαγκάζ δεν καλύπτεται από μουσαμά, αλλά από κανονική πόρτα, για τα δυο μοντέλα LUXE θα 'μπει' ένα νέο χρώμα, το κόκκινο για την σκεπή και τα καθίσματα, ενώ για τα μοντέλα A και AZ η σκεπή θα παραμείνει γκρι, αλλά το πίσω παράθυρο θα είναι μεγαλύτερο σε διαστάσεις (για καλύτερη ορατότητα)

1958
Στο Ermenville παρουσιάζεται το 2cv 4×4 (Sahara) αλλά θα είναι εμπορικά διαθέσιμο από το 1961 έως το 1966.Κάποιες φήμες λένε πως κατασκευαστήκαν και μερικά ακόμη, λίγο αργότερα το 1971
το Sahara είχε δυο μηχανές μια μπροστά και μια πίσω από 425cc (σύνολο 850cc)
τα λάστιχα του ήταν 155Χ380, και το ηλεκτρικό του σύστημα 6βολτο με 2 δυναμό, είχε δυο ντεπόζιτα βενζίνης, κάτω από τα μπροστινά καθίσματα, και οι μηχανές μπορούσαν να λειτουργούν σύγχρονος (4Χ4) η μεμονωμένα κίνηση μπροστά η πίσω.
Έφτανε τα 100km/h με τις δυο μηχανές, και η κατανάλωση 9 λιτρα τα 100 km, και 12λιτρα τα 100km για εκτός δρόμου διαδρομες…





1959
Νέο χρώμα για το 2cv, Bleu Glacier AC 606, με ιδία απόχρωση σκεπής



(την ιδία χρονιά έρχεται και το Radioen)



1960
Νέο χρώμα, ( πράσινο )το Vert Embrun AC 551 το οποίο θα αντικαταστήσει το(γκρι) Gris Claire, επίσης για το χρώμα (μπλε) Bleu Glacier θα είναι διαθέσιμο μόνο με μπλε σκεπή, οι ζάντες και οι προφυλακτήρες θα είναι πλέον βαμμένοι με τον κωδικό Gris Rose' ΑC 136, και κατά το τέλος του χρόνου θα έρθει και ένα άλλο χρώμα (το κίτρινο) Jaune Panama AC 307 διαθέσιμο αποκλειστικά με κόκκινη σκεπή, στην ιδία αυτή περίοδο θα γίνει και η αλλαγή του καπό (τελευταίο μοντέλο) με νέα μάσκα ξεχωριστή από το καπό , το AZU θα παραμείνει στο εμπόριο με το παλιό καπό.

1961
Θα βγει εκτός παραγωγής το 2cv μοντέλο A. Η σκεπή από τα 2cv στα χρώματα Jaune Panama και Vert Embrun θα είναι αποκλειστικά καφέ, ενώ για το νέο χρώμα, Rouge Pavot AC 410 η σκεπή είναι μόνο γκρι. Το AZU 'κληρονομεί' το νέο καπό και εμπλουτίζεται και αυτό με νέα χρώματα. Το (γκρι) Gris Clair θα αντικατασταθεί άπω το (μπλε) Blue Neve' AC 609, επιπλέον διαθέσιμους χρωματισμούς, το (κίτρινο) Jaune Pastis AC 310, (πράσινο) Vert Cactee AC 513

1962
Θα λανσαριστεί το 2cv Mixte σε βάση του AZLP, με πολλά επιπλέον αξεσουάρ από το εργοστάσιο ENAC, όπως ο πίσω αναδιπλούμενος πάγκος, ένα σύστημα για να μπαίνει η ρεζέρβα κάτω από το μπροστινό καπό στη μηχανή, το πορτμπαγαζ θα ανοίγει με το πίσω τζαμί (5η πόρτα), Το Blue Glacier, το Jaune Panama, και το Rouge Pavot θα αποσυρθούν σχετικά νωρίς αν και ήταν νέα χρώματα ,και θα αντικαταστούν από το Blue Monte Carlo Ac 605, το Gris Rose AC 136 και το Beige Antillais Ac 309, αλλάζουν και οι συνδυασμοί της σκεπής, δεν είναι πλέον αναγκαστικά στο ίδιο χρώμα του αμαξιού αλλά προαιρετικό .Βγαίνει εκτός παραγωγής το Radioen.





1963
Νέο μοντέλο AZAM ( τo ΑΜ σημαίνει Ameliore = δηλαδή βελτιωμένο )
έχει νέους, φαρδύτερους προφυλακτήρες, με ατσάλινα προφίλ...
επιπλέον τάσια στις ροδές, ‘κληρονομιά’ από το ΑΜΙ6, αλουμινένια πλαϊνά προφίλ στα παράθυρα , παρμπριζ, και στο μπροστινό καπό. Το Beige Antillais θα αντικαταστεί απο το Gris Thypon AC 147. Στις φουργονέτες τα AZU θα αποκτήσουν επιπλέον δυο νέα παράθυρα (στην καμπίνα), ενώ οι πίσω πόρτες του θα έχουν μεγαλύτερα παράθυρα τετράγωνα, και όχι πλέον σε οβάλ σχήμα. Ο εξωτερικός καθρέφτης δεν θα είναι πια στεριωμένος στο αριστερό μπροστινό φτερό, αλλά στην πόρτα του οδηγού.
Την ιδία χρονιά θα κάνει και το ντεμπουτο, το νέο ΑΚ 350, το οποίο θα είναι 20cm πιο μάκρη, θα έχει νέα μηχανή (602cc) από του Ami6, και μεγαλύτερο ωφέλιμο φορτίο (350kg), αντί για 250kg που είχε το AZU.



1964
Το Vert Embrun και το Blue Monte Carlo, θα αντικαταστούν απο το Vert Agave AC 514 και το Bleu Ardoise AC 105, στο τέλος της χρονιάς θα καταργηθούν οι πόρτες αντιστροφής φοράς.

1965
Όλα τα 2cv θα έχουν πλέον, τρίτο τζάμι στη καμπίνα, εκτός από τα AZL, νέα μάσκα με τρεις οριζόντιες αλουμινένιες γραμμές, οι λοχίες θα μπουν στο μπροστινό μέρος του καπό. Νέο χρώμα Blue Bruillard AC 117 , και Gris Etna AC 118, καταργούνται το Blue Ardoise και to Gris Thypon.



1966
Νέα διαφοροποίηση χρωμάτων. Το Gris Dandy AC 138, Θα αντικαταστήσει το Vert Agave, και το Blue Cyclades AC 622, θα πάρει την θέση του Bleu Brouillard.

1967
Γεννιέται το Dyane, εκτός παραγωγής το AZL και το AZAM, μπαίνουν τα φλας στα μπροστινά φτερά. Νέα χρώματα Blue Cristal AC 626, και το Rouge Cinabre AC 402 το οποίο θα αντικαταστεί πολύ γρήγορα (την ιδία χρονιά) από το Rouge Corsaire AC 403. Οι ζάντες θα διατηρήσουν το Gris Rose' , αν και θα αλλαχτεί ο κωδικό,ς από Gris Rose' AC 136 , θα γίνει Gris Rose' AC 140.
Για πολυ μικρο χρονικο διαστημα το νεο χρωμα Rouge Cinabre AC 402 θα αντικατασταθει αμεσα απο το Rouge Corsaire AC 403

1968
Τα 2cv είναι διαθέσιμα σε νέα χρώματα, Blanc Cygne AC093, Gris Rose' AC 136, Rouge Corsaire AC 403, Blue Weekend AC 625 και Blue Mesange AC 629, στις φουργονετες αποσύρεται το Jaune Pastis και παίρνει την θέση του το Gris Rose' AC 136.

1969
Η Citroen θα κάνει και άλλες αλλαγές στα χρώματα , θα παραμένει το Blanc Cygne, το Rouge Corsaire,ενώ θα προσθέσει το Bleu Thasos AC 631, και το Paille Brulee AC 317. Μπαίνει στην παραγωγή το AMI 8.

1970
Με το λανσάρισμα το νέου Dyane, η Citroen είχε σκοπό σταδιακά να αποσύρει την παραγωγή του 2cv, αλλά οι πωλήσεις του 2cv συνέχισαν να είναι πιο πολλές από το νέο Dyane, οπότε η εταιρεία αποφάσισε να αντικαταστήσει το 2cv με το 2cv!!!... έρχονται λοιπόν δυο νέα μοντέλα που θα κληρονομήσουν αντίστοιχα τις μηχανές του Dyane 4, 435cc , θα είναι το 2cv 4, και από το Dyane 6, 602cc , το νέο 2cv 6. Αυτά τα δυο νέα μοντέλα έχουν αρκετές διαφορές με τα προηγούμενα...τα πίσω φανάρια τραπεζοειδές προέρχονται από το AMI 6), τα μπροστινά φλας για κάποιους μήνες θα είναι τετράγωνα μέχρι να τελειώσει η Citroen το απόθεμα, και μετά θα γίνουν στρογγυλά,ο εξωτερικός καθρέφτης του οδηγού θα είναι στο βασικό εξοπλισμό, και η σκεπή ανοιγμένη εξωτερικά,στο χρώμα του αμαξώματος. Αποσύρονται το Rouge Corsaire, Paille Brulee και προστίθεται το Beige Erable AC 090, και το Rouge Massena AC 423, και λίγο αργότερα το Blanc Cygne θα αντικαταστεί από το blanc Mejie AC 088. Έρχεται και νέα φουργονετα το AK400 με ψηλότερο το ‘κασόνι ' (ωφέλιμο φορτίο 400kg) αλλάζουν και τα πίσω φτερά (πιο χοντρες ριγκες).Το 1970 είναι η πρώτη χρονιά που η Citroen θα διοργανώσει το RAID για τα 2cv Paris - kaboul - Paris.









1971
Το Blue Thasos Erable και το Blanc Mejie θα αντικατασταθουν απο το Jaune Primevere AC 321, το Bleu Camargue AC 635, και το Beige Albatros AC 087. Η Citroen θα διοργανωσει το δευτερο μεγαλο Raid για τα 2cv Paris - Persepolis - Paris





1972
Για τα 2cv, έρχονται άλλα νέα χρώματα το Ivoire Borely AC 084 και το Rouge de Rio AC 424 τα οποία, Θα πάρουν την θέση, από τα Jaune Primevere και το Rouge Massena. Στα AZU τροποποιούνται οι ‘ριγκες- ραβδώσεις’ στα πλαϊνά και τα φλας ενσωματώνονται στα μπροστινά φτερά και όχι πλέον στα πίσω πλαϊνά ‘τοιχώματα’ της καμπίνας.. Με αυτές τις αλλαγές το AZU , Θα ονομαστεί AZU A, άλλα λίγο αργότερα θα αντικαταστεί από το AZU B που θα έχει νέα μηχανή 435cc.

1973
Είναι η χρονιά που η Citroen θα διοργανώσει το τρίτο και τελευταίο Raid Afrique, τιμητικά με αυτή την περιπέτεια, η Citroen θα λανσάρει δυο νέα χρώματα,
το Orange Tenere’ AC 329, και το Vert Palmeraie AC 529, λίγο μετά, Θα προστεθεί και το Bleu Lagune AC 639 ,και Θα αποσυρθούν το Beige Albatros και το Bleu Camargue.





1974
Εμφανίζονται τα τετράγωνα φανάρια στα 2cv. Αυτή η τροποποίηση δεν άρεσε ιδιαιτέρα από το κοινό , αλλά με το πέρασμα του καιρού, έγινε αποδεκτή. Tροποποιούνται, οι προφυλακτήρες, και η μάσκα του καπό, είναι πλέον πλαστική με ενσωματωμένους τους λοχίες. Θα γίνουν αλλαγές στα χρώματα το Blue Lagune, το Ivoire Borely και το Vert Palmeraie θα αντικαταστούν από το Blue Petrel AC 643, το Vert Tuileries AC 531, και το Beige Vanneau AC 083. Στην Γαλλία στις φουργονετες θα αφαιρεθουν τα πλαϊνά παράθυρα, για να είναι νόμιμα με το νέο κ.ο.κ.



1975
Το Rouge de Rio και το Vert Tulleries θα αφήσουν την θέση τους στο Jaune Cedrat AC 331 και στο Vert Bamboo AC 533. H Citroen με αφορμή την κρίση του πετρελαίου, θυμίζει ότι το 2cv είναι απλό και οικονομικό και λανσάρει ένα νέο μοντέλο, το 2cv Special. Ο εξοπλισμός του είναι απλός και ‘χάνει’ το τρίτο πλαϊνό τζαμί, τα πλαϊνά αλουμινένια προφίλ στις πόρτες και στους μαρσπιεδες. Είναι εμπορικά διαθέσιμο μόνο στο χρωματισμό Jaune Cedrat, με γκρι σκεπή, στρογγυλά φανάρια, και μηχανή 435cc.



1976
Για να γιορτάσει η Citroen τις 5.000.000 πωλήσεις των 2CV (συμπεριλαμβανομένου & των 2CVειδών), λανσάρει την πρώτη περιορισμένη έκδοση
Το 2cv Spot, είναι δίχρωμο πορτοκαλί με άσπρο. (Orange Tenere’ και Βlanc Mejie) με εσωτερική τεντουλα με γραμμές πορτοκαλί και άσπρες. Λευκός φανοστάτης και πορτοκαλί καθίσματα. Νέα άφιξη χρωμάτων
Beige Gazzelle AC 079, Blue Myosotis AC 645, και το Rouge Soleil AC 432 , αποσύρεται το Βeige
Vanneau,και το Bleu Petrel.



1977
Στiς φουργονετες επιστρέφει το πλαϊνό παράθυρο. Το Rouge Geranium AC 435, θα αντικαταστήσει το Rouge Soleil . Η καλών τεχνών σχολή Camondo, διαλέγει ένα 2cv για να λάβει μέρος στο διαγωνισμό γραφικής, και κερδίζει ( αυτή που σχεδίασε το 2cv Basket είναι η Claire Pagniez). Θα παραχθούν μόνο δυο.




1978
Το 2cv Special αν και θα συνεχίσει να έχει μηχανή 435cc,αλλά θα ‘εφοπλιστεί’ με τρίτο πλαϊνό τζαμί και αλουμινένια προφίλ στις πόρτες, ‘κληρονομεί’ τους χρωματισμούς από το 2cv 6, ενώ το μοντέλο 2cv 4, θα βγει εκτός παραγωγής. Νέα χρώματα, Jaune Mimosa AC 333, Beige Nevada AC 074 και το Mandarine AC 437, αποσύρονται αντίστοιχα το Beige Gazelle, το Jaune Cedrat και το Rouge Geranium. Η φουργονετα θα σταματήσει την παραγωγή της οριστικά, και θα πάρει την θέση της το νέο Acadiane ( AK + Dyane)


1979
Το Special αποκτάει μηχανή 602cc, ενώ το 2cv 6, μετονομάζεται σε 2cv Club. Τα δυο μοντέλα ξεχωρίζουν εξωτερικά , στα φανάρια (τετράγωνα στο Club, στρογγυλά στο Special) και στον πίσω προφυλακτήρα, (λεπτός στο Special, φαρδύτερος στο Club). Τα νέα χρώματα Blue Azurite AC 650 και το Vert Jade AC 539, θα πάρουν την θέση από τα αντίστοιχα Blue Myosotis και Vert Bamboo.

1980
Τον Οκτώβριο θα βγει η πρώτη περιορισμένη έκδοση του Charleston, μόνο 8.000 κομμάτια , βασισμένο στο 2cv Club. Είναι δίχρωμο Rouge Delage AC 446 και Noir AC 200, και έχει γκρι αυτοκόλλητα, οι ζάντες είναι βαμμένες στο Rouge Delage AC 446 και έχουν τάσια, τα φανάρια είναι στρογγυλά στο ίδιο χρώμα, δηλαδή βυσσινί, τα καθίσματα είναι ασπρόμαυρα (Pied de Poulle) .Νέα χρώματα Curve Indien AC 334, και το Rouge de Castille AC 442, θα αντικαταστήσουν το Jaune Mimosa και το Μandarine.







1981
Το Charleston αρέσει πολύ στο κοινό, οπότε η Citroen θα συνεχίσει την παραγωγή του, με μικρές διαφορές, όπως τα στρογγυλά φανάρια θα γίνουν νίκελ.
Εκτός παραγωγής το Bleu Azurite και το Beige Nevada, έρχονται νέα χρώματα το Blue Lagune AC 639 και το Beige Colorado AC 069.
Με την ευκαιρία της ταινίας ‘For Your Eyes Only’ του James Bond, η Citroen θα λανσάρει σε περιορισμένη έκδοση, (μόνο 500 κομμάτια, το 2CV 007), ίδιο με αυτό
που πρωταγωνιστούσε στην ταινία, ένα κίτρινο 2cv 6 Club, χρώμα Jaune Mimosa,με τετράγωνα φανάρια, αυτοκόλλητα 007 στα πλαϊνά, και στο πίσω πορτμπαγκαζ. Με την αγορά του συγκεκριμένου αυτοκινήτου, ο ιδιοκτήτης έβρισκε στο εσωτερικό του μερικά αυτοκόλλητα με σφαίρες, οπού μπορούσε να τα κολλήσει ο ίδιος, σε οποίο σημείο του αυτοκινήτου ήθελε. Ήταν μια έξυπνη κίνηση της Citroen για να πουλήσει ορισμένα κίτρινα 2cv, τα οποία είχα ξεμείνει (λόγω χρώματος).







1982
Νέος συνδυασμός χρωμάτων για το Charleston, Jaune Helios AC 336, και Noir AC 200 ( Δεν εισάχθηκε ποτέ στην Ελλάδα ). Το Cuivre Indien και το Rouge de Castille θα αντικαταστούν από το Rouge Vallelunga AC 448, και από το Βlanc Mejie AC 088 που θα επανέλθει.



1983
Άλλο ένα μοντέλο σε περιορισμένη παραγωγή, μόνο 2000 κομμάτια, το France 3 (Transat) , βασισμένο σε 2cv 6 Special, χρώμα Blanc Mejie με ζάντες και προφυλακτήρες στο ίδιο χρώμα (άσπρο), λευκή σκεπή με δυο μπλε λίγκες που συνέχιζαν στο μπροστινό και πίσω καπό, επίσης στα πλαϊνά είχε αυτοκόλλητα σε μπλε χρώμα σε σχήμα κύμα, καθίσματα άσπρα με μπλε γραμμες. Αλλάζουν οι κωδικοί των χρωμάτων, αποσύρονται τα αρχικά ΑC και το τριψήφιο νούμερο , με νεους κωδικους χρωματωνε, το Rouge Vallelunga= GKB, Beige Colorado=GDB,και το Blanc Mejie =GWB
Το Charleston θα παραμείνει το Βυσσινί- μαύρο ( Rouge Delage = GKA και Noir = GYA), ενώ το κίτρινο Charleston ( Jaune Helios = GDA και Noir = GYA) θα αντικαταστεί από νέο χρωματισμό , το γκρι ( Gris Cormoran = GVP και το Gris Nocturne= GVR. Καπιτονέ καθίσματα σε όλα τα Charleston
Το πράσινο Verd Jade = GRA, και το Βlue Lagune = GNA, θα αντικαταστούν από το Gris Cormoran = GVP, και το Βlue des Tropiques GNW.









1984
Θα παραχθούν αλλά 2000 κομμάτια από το France3. Διαφοροποιείτε ο χρωματισμός στα Charleston, η καμπίνα βάφεται σε σκούρο χρώμα (μαύρο για το βυσσινί) και σκούρο γκρι για το (γκρι). Αλλάζουν εκ νέου οι κωδικοί χρωμάτων το Gris Cormoran = EVP , το Bleu de Tropiques = EPW,το Rouge Vallelunga = EKB,και το Blanc Mejie = EWT.

1985
Τον Μάρτιο παρουσιάζεται μια νέα περιορισμένη σειρά , αρχικά μόνο με 3000 κομμάτια, είναι το Dolly, βασισμένο στο 2cv 6 Special,(άλλα με καπιτονέ καθίσματα του Charleston), και θα λανσαριστεί σε τρεις διαφορετικούς συνδυασμούς χρωμάτων,το Rouge Vallelunga και Gris Cormoran,το Βlanc Mejie και Gris Cormoran,τελος το Gris Cormoran με Jaune Rialto.
Αυτή η σειρά άρεσε πολύ, και τον Οκτώβριο του ιδίου έτος, λανσαρίστηκε η δεύτερη σειρά με 600 κομμάτια αποκλειστικά και μόνο για την γαλλική αγορά, με νέους συνδυασμούς χρωμάτων, Rouge Vallelunga και Βlanc Mejie, Vert Bamboo και Βlanc Mejie, και Rouge Delage με Jaune Rialto. To Bleu Celeste θα αντικατασταθεί από το Blue de Tropique.



1986
Η Citroen συνεχίζει να δέχεται όλο και περισσότερες παραγγελίες για το Dolly, και τον Μάρτιο, λανσάρει την τρίτη σειρά του Dolly, με νέους χρωματισμούς, Rouge Vallelunga και Blanc Mejie, Rouge Delage και Jaune Rialto, και Blue Nuit με Jaune Rialto.



Τέλος, με αφορμή το Παγκόσμιο μουντιάλ ποδοσφαίρου, θα λανσαριστεί το Cocorico, μόνο 1000 κομμάτια, βασισμένο στο 2cv 6 Special Blanc Mejie. Όμως, η συγκεκριμένη σειρά δε θα έχει μεγάλη επιτυχία, λόγω του άμεσου αποκλεισμού της γαλλικής ομάδας που αντιπροσώπευε.



1987
Θα βγει από την παραγωγή, το 2cv6 Club. Tο 2cv6 Special, θα ‘κληρονομήσει’ τον πίσω φαρδύ προφυλακτήρα, και θα προστεθεί ένα αριστερό πίσω φως ομίχλης.

1988
Κλείνει το ιστορικό εργοστάσιο στο Levalloise, η παραγωγή θα συνεχιστεί αποκλειστικά στην Πορτογαλία, στο Μanguarde. Επιπλέον, βγαίνει εκτός χρωματολογίου το Gris Cormoran, ενώ τα άλλα χρώματα θα συνεχίζουν να παράγονται κανονικά.

1990
Στις 27 Ιουλίου θα παραχθούν τα τελευταία 2cv σε κόκκινο χρώμα και θα ρίξει την αυλαία ένα 2cv Charleston γκρι, με αριθμό πλαισίου VF7AZKAOOKA376002.



Παρήχθησαν συνολικά 5.114.961
3.867.932 2cv
694 2cv Sahara
1.246.335 Fourgonette

Διορθώσεις και προσθήκες ευπρόσδεκτες... :)
 

Comments

Μόνο ένας άνθρωπος που αγαπάει αγνά και απεριόριστα το 2CV θα μπορούσε να ετοιμάσει ένα τέτοιο αφιέρωμα. Συγχαρητήρια θερμά. Είναι πολύ σπουδαίο να υπάρχει αυτή η πληροφορία ιδίως στα Ελληνικά και μάλιστα στο forum μας. Θα γίνει σημείο αναφοράς σίγουρα και θα το διαβάσουν πολλοί τα επόμενα χρόνια.
Προσκυνώ :bow:
 
Εξαιρετικά ενδιαφέρουσα ιστορική ανασκόπηση με ωραία φωτογραφική συσχέτιση, τα σέβη μου!
 
Πολύ ωραίο το ιστορικό! Θα ήθελα όμως να προστεθεί μία λεπτομέρεια που αποτελεί και απορία μου: Πότε καταργήθηκαν οι suicide doors; (συγγνώμη αν έχει γραφτεί και δεν το είδα)
 
NIGA said:
Πολύ ωραίο το ιστορικό! Θα ήθελα όμως να προστεθεί μία λεπτομέρεια που αποτελεί και απορία μου: Πότε καταργήθηκαν οι suicide doors; (συγγνώμη αν έχει γραφτεί και δεν το είδα)
Πόρτες αντίστροφης φοράς ;)

Flaminio Bertoni said:
1964
Το Vert Embrun και το Blue Monte Carlo, θα αντικαταστούν απο το Vert Agave AC 514 και το Bleu Ardoise AC 105, στο τέλος της χρονιάς θα καταργηθούν οι πόρτες αντιστροφής φοράς.
 
suicide doors? anapodes portes 12os tou 64(θα προτεινα να αφησουμε καθαρο το ποστ και να βαζουμε μονο καινουργια πραγματα που λειπουν.για αποριες παμε και αλλου..π.χ μπλα-μπλα.. Λεω εγω τωρα για να περναει η ωρα :) )
 
Το συμπλήρωμα, απο εμένα, της εξέλιξής του, βλέποντάς το, πιο πολύ "απο τεχνική σκοπιά" :

Έχετε υπ όψη ότι (αυτό ισχύει και για τα παραπάνω που έγραψε ο Pierre) οι χρονολογίες δεν είναι αυστηρά ημερολογιακές, αλλά αφορούν το "milessime". Πρόκειται για μονάδα μέτρησης χρόνου, καθαρά γαλλικής έμπνευσης :heat: που ισούται μεν με 365 ημέρες, αλλά παίρνει ως ορόσημο την έκθεση αυτοκινήτου του Παρισιού, που γίνόταν παραδοσιακά τον Οκτώβριο.
Επειδή τα νέα μοντέλα ετοιμαζόταν συνήθως απο το καλοκαίρι, επικράτησε το milessime να ξεκινάει απο τον Αύγουστο του προηγούμενου έτους και να τελειώνει τον Ιούλιο του τρέχοντος.
Έτσι πχ "Milessime 1965" σημαίνει Αυγ. 1964-Ιουλ. 1965, όπως και αυτοκίνητο κατασκευασμένο το Νοέμβριο του 1974 μετράει ώς μοντέλο (milessime) 1975.

1951: Το 2CV μπορεί να εφοδιαστεί προαιρετικά με κλειδαριά στο διακόπτη ανάφλεξης και στην πόρτα του οδηγού.
1952: Αλλαγές στο συμπλέκτη (πλατώ και πριζ-ντιρέκτ). Οι κιθάρες των φρένων είναι από χαλύβδινη λαμαρίνα και όχι από αλουμίνιο.
1953: Το βεντιλατέρ είναι με 4 πτερύγια αντί 8 των αρχικών,
1954: Διατίθενται προαιρετικά οι εκδόσεις ΡΟ (Pays d’ Outre-mer), δηλαδή αυτοκίνητα καίρια ενισχυμένα για άσχημους ή/και καθόλου δρόμους (κυρίως για εξαγωγή στις γαλλικές αποικίες της Αφρικής).
Τα παράθυρα πλέον μπορούν να μένουν ανοιχτέ χάρη σε ένα λαστιχένιο κλιπσάκι.
1955: Τα πρώτα ΑΖ έχουν ανοιχτές μπουκάλες (= καθόλου μπουκάλες, τα ελατήρια είναι εμφανή). Την ίδια όμως χρονιά θα αποκτήσουν και αυτά τις κλασικές μπουκάλες των άλλω μοντέλων.
1956: Πομπέ έμβολα στα μοντέλα ΑΖ ανεβάζουν το λόγο συμπίεσης στο 7:1 (αντί 6,2:1). Επίσης το ΑΖ μπορεί να παραδοθεί και με συμβατικό συμπλέκτη (μέχρι πρότινος φυγοκεντρικός).
1958: Η πινακίδα βρίσκεται στο κέντρο της πίσω ποδιάς.
1959: Αρχίζει σταδιακά η τοποθέτηση ομοκινητικών συνδέσμων (διπλός σταυρός) στα ημιαξόνια. Τα σκιάδια είναι πλαστικά και όχι πλέον χαρτονένια.
1961: Ο κινητήρας των 375 κ.εκ. δεν διατίθεται πλέον.
1962: Η σχέση συμπίεσης γίνεται πλέον 7,5:1, η ιπποδύναμη φτάνει τους 13,5 ίππους και ως εκ τούτου το κοντέρ τελειώνει στα 100 χ.α.ω. αντί για 90. Νέα αντλία φρένων, αλλαγές στο καρμπυρατέρ.
1963: Το ταμπλώ (…αυτό, τέλος πάντων…) αλλάζει, ενσωματώνει το κοντέρ μαζί με δείκτη βενζίνης, και οι υαλοκαθαριστήρες είναι πλέον ηλεκτρικοί.
Το 2CV έχει πλέον το ίδιο σασσί με το φορτηγάκι.
Ο κινητήρας αποδίδει 18 ίππους. Κορωνοπήνιο 8/31.
1964: Υποδοχές για ζώνες ασφαλείας εμπρός. Τα πίσω φανάρια είναι νέα και εξυπηρετούν και ως φωτιστικά πινακίδας. Οι ζάντες μπορούν να δεχτούν λάστιχα tubeless. Ο χειρισμός των φλας γίνεται από μοχλό πάνω στην κολώνα τιμονιού, αντί για τον παλιό περιστροφικό διακόπτη στο καντράν.
1966: Τα πίσω αμορτισέρ τριβής αντικαθίστανται με υδραυλικά τηλεσκοπικά αλλά διατηρούνται τα αμορτισέρ αδρανείας στα άκρα των μπράτσων. Οι ομοκινητικοί σύνδεσμοι στα ημιαξόνια είναι στάνταρ στα ΑΖΑΜ. Προαιρετική κλειδαριά τιμονιού.
1967: Τα κλιπς που συγκρατούν τα παράθυρα ανοιχτά είναι τα γνωστά πλαστικά. Προαιρετικά ξεχωριστά καθίσματα εμπρός.
1969: Λαμαρινένια καπάκια βαλβίδων αντί χυτών αλουμινένιων, νέα πίσω φανάρια.
1970: Στάνταρ κλείδωμα τιμονιού και πλυστική παρ-μπριζ. Στις αρχές του 1970 παρουσιάζεται η νέα γενιά 2CV που, εκτός από αυτά που προαναφέρθηκαν έχει διαφορετική πίσω ποδιά (για να δεχθεί τα νέα φανάρια), ηλεκτρικά 12V με αλτερνέιτορ, εσωτερικό φίλτρο λαδιού, νέου τύπου κιβώτιο ταχυτήτων με το λεβιέ στο πάνω καπάκι, συμβατικά πεντάλ φρένου-συμπλέκτη, νέο τιμόνι, μεγαλύτερο καντράν, στάνταρ ζώνες ασφαλείας.
1971: Εξωτερικό φίλτρο λαδιού, νέο πλαστικό βεντιλατέρ. Καταργούνται τα αδρανειακά αμορτισέρ πίσω.
1972: Αρχίζει σταδιακά η τοποθέτηση ημιαξονίων με μπιλιοφόρους.
1973: Βάσεις για πίσω ζώνες ασφαλείας. Αλλαγές στο καρμπυρατέρ για να εναρμονιστεί με τις νέες αντιρρυπαντικές οδηγίες. Νέα μάνταλα θυρών. Το 2CV6 εξοπλίζεται με μονόμπρατσο τιμόνι, καφέ χρώματος όπως και το υπόλοιπο ταμπλώ.
1975: Η μίζα παίρνει εντολή από το διακόπτη ανάφλεξης και όχι πλέον από δικό της μπουτόν. Νέο φίλτρο αέρα.
1976: Καταργείται ο συνδυασμός αμορτισέρ τριβής και αδρανείας εμπρός, και πλέον το 2CV έχει υδραυλικά τηλεσκοπικά αμορτισέρ και στος 4 τροχούς.
1977: Τα πλαστικά στο εσωτερικό είναι πλέον μαύρα.
1978: Αυτόματες ζώνες ασφαλείας.
1979: Νέο, σύνθετο καρμπυρατέρ που έχει σαν συνέπεια να αλλάξει το φίλτρο λαδιού και το πεντάλ γκαζιού το οποίο είναι «κρεμαστό» και όχι με άρθρωση στο πάτωμα. Επίσης η κίνηση στην πεταλούδα μεταδίδεται με συρματόσχοινο και όχι με βέργα.
1980: Μεγαλύτερο (25 l αντί 20) και πλαστικό πλέον ρεζερβουάρ. Λαμπάκι πίεσης λαδιού στο καντράν.
1981: Ο αριθμός πλαισίου είναι πλέον ο ενοποιημένος 17-ψήφιος. Δισκόφρενα εμπρός, και LHM αντί DOT υγρό φρένων. Ενδεικτικό λαμπάκι πάνω στο χειριστήριο του τσοκ. Ο φυγοκεντρικός συμπλέκτης παύει να διατίθεται σε όλα τα μοντέλα, εκτός από την έκδοση 2CV E όπου είναι στάνταρ.
1982: Νέο πλατώ συμπλέκτ με χτένι αντί κοκοράκια-ελατήρια, διαφορετικό βολάν.

Από εκεί και πέρα σταμάτησε η ουσιαστική τεχνολογική εξέλιξη του 2CV, και ο κατασκευαστής περιορίστηκε στην παραγωγή ειδικών εκδόσεων και σε αλλαγές στο χρωματολόγιο.
Είναι τουλάχιστον θαυμαστό ότι στα 42 χρόνια παραγωγής του, η βασική του δομή έμεινε απαράλλαχτη, και ότι πολλά εξαρτήματα είναι λίγο ως πολύ εναλλάξιμα μεταξύ των μοντέλων!
 
Αυτές οι πληροφορίες δεν πρέπει να υπάρχουν πουθενά στον κόσμο :clap:
Θερμά ευχαριστούμε όλοι όσοι διαβάζουμε για τον κόπο να τα γράψεις και που τα μοιράζεσαι με όλους μας :bow:
 
Το 1981 η citroen πειραματιστηκε με την εξελιξη κινητηρων που μπορουν να καινε βενζινη τυπου ''χωρις μολυβδο'', και τοποθετει απο το τελος του '81 και μετα, βαλβιδες στον κινητηρα του Ντεσεβω, με ενισχυμενα μεταλλα βασης και στελεχους(δεν θυμαμαι την ορολογια γιατι τα γραφω απο μνημης). Αποτελει τον πρωτο κινητηρα παραγωγης παγκοσμια που μπορουσε να καψει την γνωστη μας αργοτερα αμολυβδη βενζινη.
 
2)Η Citroen το 1957 κατασκευασε το Sahara, ενα αυτοκινητο 4Χ4 με 2 μηχανες. Αυτο ομως δημιουργησε ενα σοβαρο προβλημα και στην εταιρεια και στο γαλλικο κρατος σχετικα με το, σε ποια κατηγορια ανηκει.Τελικα το κατεταξαν στην κατηγορια των γεωργικων μηχανηματων, με αποτελεσμα η εταιρεια να το παρουσιαζει σε αγροτικες εκθεσεις. Αυτο ειχε σαν αποτελεσμα να μην γινει ευρεως γνωστο, ουτε οι δυνατοτητες του, και γρηγορα να το ''φαει το μαυρο σκοταδι''. Αργοτερα λογω πληθωρας ειδικων ανταλλακτικων που ειχαν ''περισσεψει'' εγινε προσπαθεια συναρμολογησης εκτος Levallois, (στο καινουργιο εργοστασιο της Nantes αν θυμαμαι καλα), αλλα θεωρηθηκε λαθος κινηση.Καποια κομματια ομως φτιαχτηκαν σε αυλες μηχανικων! Ορισμενοι ανεβαζουν τα παραχθεντα αυτοκινητα SAHARA 4Χ4, σε 1600-1800. ΣΗΜ.ΣΥΝ.:Υπ'οψιν οτι επι σειρα ετων η VW προσπαθησε μεσω της SEAT, να πετυχει τον συγχρονισμο των δυο μηχανων -μια για κινηση μπρος και μια για κινηση πισω -αλλα απετυχε...! Στο sahara η πισω μηχανη εμπαινε και λειτουργουσε κατα βουληση. Εχω καπου 100 φωτο απο το 4Χ4 του Cassis που ετρεξε στα 2 τελευταια Paris-Dakar 2006 και 2007 . (Αν θελετε να τις δειται πειται του Μπατιστον να ερθει να τις ανεβασει...!).
 
3) Μεχρι το 1965 οι πωλησεις του Ντεσεβω στην Ελλαδα πηγαιναν σχετικα καλα, για τα δεδομενα της εποχης. Απο το 1965 ομως και μετα οι πωλησεις εγιναν μηδαμινες λογω του οτι η Citroen τοποθετησε το 3 πλαινο τζαμι και ετσι στη χωρα μας περασε στην κατηγορια των αυτοκινητων πολυτελειας! Αποτελεσμα η τιμη του να γινει απαγορευτικη, λογω της παραπανω ''εισφορας πολυτελειας''. Ηδη πληρωνε ηυξημενη εισφορα λογω της ανοιγομενης οροφης. (λυπαμαι που δεν εχω τα στοιχεια και τις λεπτομερειες και σας γραφω μονο απο μνημης).
 
The Citroën 2 CV

"Four Wheels under an Umbrella"

Conceived in 1936 as an ultra simple, ultra lightweight, ultra comfortable car for farmers and the masses, the 2CV concept also called for low running costs, low repair costs and the ability to carry four passengers. Pierre Boulanger's design brief envisioned "4 wheels under an umbrella" and the ability to "... cross a ploughed field without breaking any eggs carried in a basket." Production of the car started on 2nd September 1939, only to be halted by a minor political disagreement the following day - World War II.

Perhaps fortunately for Citroën, development of the car continued during the war, and radical changes were made before the car hit the public at the Paris Show, 1949. The 2cv went on to become one of the most enduring vehicles ever, continuing unabated until 1990 - when production finished in Portugal.

The 2CV spawned a number of derivatives - the Ami 6 and Ami 8 offered a less agricultural but still outrébody style, the Dyane was conceived as a "modernised" 2 CV while the Méhari was a plastic-bodied lightweight "Jeep" type vehicle. The Ami acquired the 1015cc flat four from the GSand was sold as the Ami Super - a real wolf in sheep's clothing. In addition, the Ami was used as the basis for the M35 coupe -a semi-production test vehicle for the rotary Wankel engine.

Whilst being the most archetypically french vehicle in history, the 2CV was very international. As well as being produced in at least a dozen countries around the world, localised versions were built for some markets - For example:- Conservative British motorists in the late 50's, resistant to the Slough-built, mildly anglicised 2CV available here, were offered the Bijou – a fibreglass bodied 2CV unique to England, and styled in an attractive coupe body by Peter Kirwan-Taylor, the designer of the original Lotus Elite.

A-Series Commercials

The original brief for the 2cv was to build a car which could mobilise rural france, in much the same way as the Model T Ford had done in the US. As rural france at the time was largely composed of farmers with smallholdings, selling in local markets, there was a need for a small commercial vehicle, with the low running costs, ease of driving and other benefits of the 2cv car. And thus was born the fourgonette.

Initially launched as the type AU with the 375cc, 9hp engine of the type A saloon and a 250kg payload, the van ushered in the upgraded 425cc, 12hp motor. Initially, Pierre-Jules Boulanger was reluctant to offer this in fear of customers fitting it to their saloons and "ruining" the fuel economy! The resulting AZU, launched in 1955, stayed in production until the mid 1970s.

A desire for a greater payload resulted in the AK350, with longer body and 350kg payload being released in 1963. Powered by the Ami 6's 602cc engine, this was replaced in 1970 by the AKS400, with a higher rear body matched to the AK350's length. With uprated suspension, the van was now rated for a payload of 400kg.

For 1978, the AKS400 was replaced by the Acadiane, using a lengthened chassis and Dyane nose/cab - freeing slightly more space inside (and increasing payload to 450kg). The improved aerodynamics of the Dyane front, along with the newly introduced front disk brakes, helped to re-establish these vans, until the discontinuation of the Acadiane in the mid 1980s

Alongside the fourgonette, Citroen had available a more basic commercial - the Mehari. Launched in 1968 on the basis of the Dyane, this was an open jeep-style vehicle, bodied in ABS plastic over a steel spaceframe bolted to the usual platform chassis. With a choice of two- or four-seater versions for much of it's life, and the option of four-wheel-drive from 1980 to 1983, the Mehari enjoyed some success with the French army, both as a staff car and (usually with 24v electrics) as a radio vehicle. Built in Portugal, the Mehari was discontinued in 1987 to make way for the relocation of the 2cv production line from the Levallois plant in Paris.

The final A series commercial was a panel van based on the Ami 6,8 and Super estates. Basically a two-door version of the estate, with or without side windows, the Ami van never gained the success of the other commercials.

Citroen Car Club UK
 
Last edited:
Top Bottom