Στη διάρκεια ενός ταξιδιού που έκανα πριν λίγες μέρες στο Στρασβούργο, δεν έχασα την ευκαιρία να πάω στο γειτονικό Μυλούζ για να δώ το συγκεκριμένο μουσείο. Είδα πολλά σπάνια και πολύ ωραία αυτοκίνητα, τη μεγαλύτερη συλλογή Βugatti (κατασκευαζόταν σε εκείνη τη περιοχή), τεράστια συλλογή οχημάτων τέλους 19ου-αρχών 20ου αιώνα, και καταπληκτικά αυτοκίνητα του μεσοπολέμου. Στο τέλος, αφού μάλωσα με τη γυναίκα μου γιατί δεν ξεκολλούσα από κει, έφυγα γιατί …τέλειωσε η μπαταρία του κινητού μου, μετά από εκατοντάδες φωτογραφίες και βίντεο. Θα ανεβάσω μερικές εδώ, ελπίζω αρκετές για να πάρετε μια γεύση, αλλά και όχι πολλές για να μη γίνω κουραστικός.

Comments

Ειλικρινά, δε πίστευα ότι άπό τα πρώτα αυτοκίνητα, ξέρετε, αυτά που ήταν πιο πολύ άμαξες χωρίς άλογα (1890-1910), έχουν επιζήσει τόσα πολλά. Μόνο αυτή η συλλογή είχε πολλές δεκάδες, φανταστείτε τι υπάρχει ακόμη σε όλο τον κόσμο.

Πολλές αριστουργήματα από μάρκες που δεν υπάρχουν πια, ειδικά της δεκαετίας του ’20. Ενδεικτικά κάποια από αυτά.

Και κάποια μοντέλα απο μάρκες που δεν υπάρχουν πια, αλλα είναι πιο γνωστές σε μας.

Αλλά και τα πρώτα μοντέλα από εταιρίες πιο γνωστές σε μας.

Σε κάθε ένα μπροστά, μια ταμπέλα με τα στοιχεία του και μια σύντομη ιστορία. Έμαθα πράγματα που δεν γνώριζα, όπως αυτό για τον Αντρέ Σιτροέν και τα αυτοκινητα Mors.

Δεν ήξερα και τα αυτοκίνητα Ballot, για την οποία έφτιαξε αυτοκίνητα ο Charpon.

Ηξερα ότι ο Πορσε εκλεψε το σχήμα του Σκαθαριού από το Τάτρα 97. ( Η Φολκσβάγεν πλήρωσε αποζημίωση για αυτό.) Δεν ήξερα ότι είχε σχεδιάσει και ένα –παρόμοιο- Μερσεντες.

Τα Σιτροέν του μουσείου. Αξίζει να πώ ότι ένα από τα highlights της επίσκεψης, ήταν ότι μπορείς να βάλεις μπρός ένα από τα αυτοκίνητα, με τη μανιβέλα. Φυσικά, για αυτή τη δουλειά είχαν ένα Σιτροέν! To C3 του 1923, γνωστό ως “petite citron”.

Στους διαδρόμους παίζουν τηλεοράσεις με αφιερώματα σε πρωτοπόρους της αυτοκίνησης. Σε μια μεγάλη αίθουσα προβολής έδειχνε το Ακρόπολις του 1979!
Επίσης ωραίες οι συλλογές σε μικρά αυτοκίνητα-παιχνίδια και σε σήματα που είχαν τα προπολεμικά αυτοκίνητα πάνω στο ψυγείο.

Τα πιο ωραία -κατά τη ταπεινή μου γνώμη- ήταν οι λιμουζίνες του μεσοπολέμου, οι οποίες ήταν σε ξεχωριστή, πιο σκοτεινή, αίθουσα. Δεν είχα ξαναδεί από κοντά τέτοιας κατηγορίας αυτοκίνητα και εντυπωσιάστηκα… Καταρχήν από το μέγεθος-είναι τεράστια!- αλλά και από τη πολυτέλεια. Και είχε πάρα πολλά! Rolls Royce, Hispano Suiza, Benz, Maybach, Horch, Isota, Bentley, Delahaye, Voisin και φυσικά Bugatti.

H συλλογή των Βugatti είναι τεράστια. Βάζω λιγες εδώ για να μην κουράσω, είναι αμέτρητες. Το μουσείο ξεκίνησε από τους αδελφούς Schlumph, Eλβετούς που είχαν τρέλλα με αυτές αλλά και γενικά με τα ιστορικά αυτοκίνητα. Είχαν επιχειρήσεις υφασμάτων που πήγαιναν καλά για πολλά χρόνια, αλλά τη δεκαετία του ’80 το κράτος τους πήρε περίπου 250 αυτοκίνητα λόγω χρεών και ετσι έγινε κρατικό.

Eντυπωσιακή και η συλλογή αγωνιστικών, κυρίως μονοθεσίων φόρμουλα, από τις αρχές του 20 αιώνα μέχρι και σημερινά.

Δυστυχώς, η πτέρυγα με τα νεώτερα ήταν κλειστή και πολλά αυτοκίνητα κουκουλωμένα. Αυτή βέβαια είναι και η αφορμή που ζητούσα για να ξαναπάω (ελπίζω τον Ιανουάριο). Από μακριά ειδα από 2CV και Beetle μέχρι Peugeot 403 και Τatra.

Μερικά από τα νεωτερα που ήταν δεν ήταν καλυμμένα.

Και αναμεσά τους μια DS και μια SM.

Υπάρχουν και άλλα ωραία πράγματα που δεν φωτογράφησα (εξαιτίας του κινητού). Αίθουσες ενημέρωσης, διαλυμένες Bugatti για να δεις την κατασκευή τους, κινητήρες και εργαλειομηχανές. Υπάρχει μια μικρή πίστα για να οδηγήσεις ένα κλασικό για λίγο, επιλέγοντας από μια λίστα διαθέσιμων οχημάτων. Φυσικά και εκεί υπάρχει Σιτροεν, μια Traction Avant. (Aλλα οι τιμές είναι τσουχτερές, από 60 ευρώ και πάνω, μιλάμε για λιγα λεπτά οδήγησης). Και φυσικά εστιατόρια, καφέ, και μπουτίκ με αναμνηστικά, όπου πήρα αυτό το μπλουζάκι.

Υπέροχο μουσείο, υπέροχες φωτογραφίες, ευχαριστούμε πολύ!

(Μία μικρή σημείωση, από τα παράδοξα της ιστορίας, είτε του αυτοκινήτου, είτε γενικά: Το σχέδιο του σκαραβαίου όλοι γνωρίζουμε ότι το έκλεψε ο Ferdinand Porsche από το Tatra T87 του Hans Ledwinka. Λίγο πριν πεθάνει ο μεγάλος σχεδιαστής Tom Tjaarda, όμως, απεκάλυψε ότι ο Porsche έκλεψε το σχέδιο από τον πατέρα του John Tjaarda, ο οποίος είχε σχεδιάσει ένα πρωτότυπο για τον Briggs Cunningham το 1934, 2 χρόνια δηλαδή πριν το Τ87! Πόσες κρυφές τέτοιες ιστορίες υπάρχουν, αλλά τη δόξα σχεδόν πάντα την παίρνουν άλλοι...).