Διαδρομές στην Ελλάδα. Ταξιδιωτικό-φωτογραφικό θέμα.

[Marios]

Οk όχι με citroen, αλλά στο ίδιο σημείο!

 

[Pierre Boulanger]

Έλα ρε Μάριε...
Πολύ όμορφη φωτό και χαρά μας που σε διαβάζουμε και πάλι

 

[Taskos]

 

[nonos]

Χρωσταω κατι...
Road trip-Ιστοριες του δρομου #1 vol #3.
Ειχαμε μεινει λοιπον στη Καστανιτσα Λακωνιας.. Αφου τη ντιρλικωσαμε και ψευτοχωνεψαμε βαλαμε προορισμο τη τελικη σταση της ημερας με σκοπο τη διανυκτερευση. Ειναι Μεγαλη Πεμπτη και προορισμος ειναι το Λεωνιδιο. Φυσικα δεν εχω κλεισει διαμονη... Αλλα ειμαι αισιοδοξος..

Η θεα σου κοβει την ανασα..

Το Λεωνιδιο εχει φορεσει τα καλα του. Τα φαναρακια-αεροστατα το Πασχα ειναι απο τα ομορφοτερα εθιμα της Ελλαδος Περιττο να πω πως ακουγονται τα βεγκαλικα στο Λεωνιδιο λογω των αντηχησεων απο τους βραχους...

Οι πτησεις εχουν ηδη ξεκινησει..

Α ναι βρηκαμε με λιγη τυχη και διαμονη... Και η καινουργια μερα ξεκινα...

Next stop Κοσμας Αρκαδιας

 

[nonos]

Χαλαρα λοιπον κανουμε τις στασεις μας..

Φωτογραφια με νοημα... Εδω βλεπουμε τους ιστορικους πορσελανινους μονωτηρες του δικτυου του ΟΤΕ!

Η απιστευτη Μονη Παναγιας Ελωνας οδευωντας προς τον Κοσμα.

Αφιξη, κλειδωνουμε το πιστο σκυλι...

και την αραζουμε τη μαγικη πλατεια του Κοσμα Αρκαδιας.

μετα ηρθε και μια πορτοκαλοπιτα... για το ''remove before flight'' δε θελω σχολια...

Καναμε και μια γυρα το χωριο...

Εχουμε πολλα χιλιομετρα ομως να γραψουμε ακομα μες τη μερα και να βρουμε και επιταφιο.

 

[KostasX]

Με την σειρά μου προτείνω και εγώ μια διαδρομή που όποτε την κάνω μου δημιουργεί πάντα το ίδιο δέος..Είναι η διαδρομή Κόνιτσα - Γρεβενά μέσω Δίστρατου - Χιονοδρομικού κέντρου Βασιλίτσας . Από τα 600 μέτρα υψόμετρο ανεβαίνεις περίπου στα 2000 και μετά ξανακατεβαίνεις στα 530 (Γρεβενά. Η διαδρομή ξεκινάει απο τις πηγές του Αώου Ποταμού διασχίζει την Βάλια Κίρνα (Κοιλάδα του Διαβόλου). Η εναλλαγές απο πεύκο σε ρόμπολο και οξιές είναι συνεχές πράγμα το οποίο τρελαίνει το μάτι....

Και απο κάπου εδώ ξεκινάει η μαγεία του Σμόλικα..

Η αγελάδα μου θύμισε λίγο Atom Heart Mother (Pink Floyd)....

Πλησιάζοντας την κορυφή της Βασιλίτσας...

Οσον αφορά το 2cv μπορώ να πώ ότι στις διαρκείς φουρκέτες (κουνιόμουν πάνω απο 4 ώρες στο σύνολο) μου θύμισε βαπόρι στον Ινδικό Ωκεανό με 8 άρι χαχαχαχαχαχα...

 

[nonos]

Φαινεται πραγματικα εξαιρετικη η παραπανω διαδρομη Κωστα. Θα ηθελα να την κανω μετα απο το ποσταρισμα σου!

 

[Nikephoros]

Τη διαδρομή για το Καρπενήσι τη γνωρίζουμε όλοι, είναι 2 μόλις δρόμοι: Η Αθηνών - Λαμίας και η Λαμίας - Καρπενησίου με τις πάρα πολύ ευδιάκριτες ταμπέλες που σε κατευθύνουν, με συνολική απόσταση 294 χιλιόμετρα από Αθήνα (79 από Λαμία, αν και τώρα πια μάλλον κάποια χιλιόμετρα λιγότερα από έναν νέο κλειστό κομμάτι αυτοκινητόδρομου που έχει δοθεί στην κυκλοφορία, στην περιοχή της Μακρακώμης - και τον προεκτείνουν, από ό,τι πρόσεξα, κι άλλο). Το Καρπενήσι και η περιοχή της Ευρυτανίας γενικά είναι επίσης γνωστά, ίσως επανέλθω με νέες φωτογραφίες, αλλά δεν μπορεί να μη συγκλονισθεί κανείς με τη θέα από το χιονοδρομικό του Τυμφρηστού (ή Βελουχιού, όπως θέλετε) πάνω από το Καρπενήσι. Στη 3η φωτογραφία κοιτάζουμε προς το Νότο και στο βάθος προς τα δεξιά πρέπει να είναι ο Χελμός(!) και στην τελευταία φωτογραφία κοιτάζουμε Νοτιοανατολικά και στο βάθος είναι ο Παρνασσός:

 

[KostasX]

Μια μικρή Κυριακάτικη βόλτα.
Καλοκαίρι Κυριακής, Γρεβενά και αποφάσισα να επισκεφθώ το μνημείο Ανιτσας.
Είναι ένα μνημείο των πεσόντων του 40 .
Η διαδρομή είναι όμορφη και αποφάσισα να μοιραστώ μαζί σας κάποια στιγμιότυπα.

Στάση στην γέφυρα τών Αναβρύτων.

Πριν το χωριό Φιλιπαιοι.

Καθ οδον

Στο χωριό Φιλιπαιοι.

Το μνημείο στα 1700m

 

[Pierre Boulanger]

Να είσαι καλά ρε Κώστα.
(Ο προφυλακτήρας πίσω είναι στραβός πως και σου ξέφυγε?)

 

[KostasX]

Να είσαι καλά ρε Κώστα.
(Ο προφυλακτήρας πίσω είναι στραβός πως και σου ξέφυγε?)

Ο προφυλακτήρας είναι στραβος λόγω επακουμβισης.....
Τον έφτιαξα σήμερα!!!

 

[Pierre Boulanger]

Ο προφυλακτήρας είναι στραβος λόγω επακουμβισης.....
Τον έφτιαξα σήμερα!!!

Αυτό θα το κρίνω εγώ στην επόμενη φωτογραφία

 

[Nikephoros]

Τη διαδρομή για το Καρπενήσι τη γνωρίζουμε όλοι, είναι 2 μόλις δρόμοι: Η Αθηνών - Λαμίας και η Λαμίας - Καρπενησίου με τις πάρα πολύ ευδιάκριτες ταμπέλες που σε κατευθύνουν, με συνολική απόσταση 294 χιλιόμετρα από Αθήνα (79 από Λαμία, αν και τώρα πια μάλλον κάποια χιλιόμετρα λιγότερα από έναν νέο κλειστό κομμάτι αυτοκινητόδρομου που έχει δοθεί στην κυκλοφορία, στην περιοχή της Μακρακώμης - και τον προεκτείνουν, από ό,τι πρόσεξα, κι άλλο). Το Καρπενήσι και η περιοχή της Ευρυτανίας γενικά είναι επίσης γνωστά, ίσως επανέλθω με νέες φωτογραφίες, αλλά δεν μπορεί να μη συγκλονισθεί κανείς με τη θέα από το χιονοδρομικό του Τυμφρηστού (ή Βελουχιού, όπως θέλετε) πάνω από το Καρπενήσι. Στη 3η φωτογραφία κοιτάζουμε προς το Νότο και στο βάθος προς τα δεξιά πρέπει να είναι ο Χελμός(!) και στην τελευταία φωτογραφία κοιτάζουμε Νοτιοανατολικά και στο βάθος είναι ο Παρνασσός:

View attachment 18786View attachment 18787View attachment 18788View attachment 18789View attachment 18791

Επειδή έλαβα ειδοποίηση για τη συγκεκριμένη φωτογραφία ότι άρεσε στο Χρήστο, θα ήθελα να πω το εξής: η συγκεκριμένη φωτογραφία τραβήχτηκε σα σήμερα, πριν από 4 χρόνια, 2 μήνες πριν την έναρξη της πανδημίας στη χώρα μας. Βλέποντας πάλι αυτήν τη φωτογραφία δε σας κρύβω ότι με πιάνει μία απέραντη θλίψη. Δεν το πιστεύω ότι πέρασαν αυτά τα 4 χρόνια καταστροφής και αθλιότητας... Όσοι με γνωρίζετε προσωπικά ξέρετε ότι η δουλειά μου, από συγκυρία, με έφερε να έχω έναν ρόλο στην αντιμετώπιση της πανδημίας. Έτυχε να έχω αυτήν τη δήθεν εξειδίκευση στους ιούς (ανάθεμα εάν ξέρω πολλά πράγματα για τους ιούς και ας δουλεύω σε αυτούς εδώ και 27 χρόνια).

Εύχομαι με όλη μου την καρδιά, όσο παθιασμένοι και εάν είμαστε με τον περισπούδαστο πολιτισμό μας του fb, των social media, του ποιες γυναίκες αρέσουν σε κάποιον Βασσάλο από το survivor, του μίσους και της μισαλλοδoξίας,, να μην ξεχνάμε αυτές ακριβώς τις εικόνες, αυτόν τον ωκεανό από αγέρωχα βουνά και το βαθύ γαλάζιο του ουρανού. Πως μπορούμε, ζώντας σε αυτόν τον τόπο, να είμαστε αυτοί που είμαστε???

 

[Giorgos_81]

Στον συγκεκριμένο τόπο, έτυχε να πηγαίνω από το 1979. Οταν ακόμα τα πάντα στο χιονοδρομικό, ήταν ακόμα στα σπάργανα. Και πηγαίναμε και καλοκαίρι.

Πολλές φορές μέναμε και για Χριστούγεννα - Πρωτοχρονιά. Δύσκολες συνθήκες την εποχή εκείνη, οι ράχες Τυμφρηστού, που με χιόνια απαιτούσε αλυσίδες. Πλέον με τις νέες οδούς, δεν έχω άποψη.

Από εκεί, πηγαίναμε και βόλτα στο Μικρό και Μεγάλο χωριό, περνάγαμε τα "Πάτηματα της Παναγιάς", και πηγαίναμε στον Προυσό και την ιερά Μονή , όταν ο καιρός στο βουνό δεν επέτρεπε την άνοδο.

Το μέρος εκεί, το Βελούχι, όπως όλα τα ψηλά βουνά, αλλά αυτό ειδικά περισσότερο , αντιμετωπίζει απότομες και σκληρές καιρικές αλλαγές, κάποιες φορές, κι επικίνδυνες. Οι τοπικοί, το ονομάζουν διαολότοπο. Και η διαδρομή, είναι χωρίς προστατευτικά, μπαριέρες κλπ, και με χιόνι - πάγο απαιτεί εξαιρετική προσοχή.

Εξαιρετική διαδρομή, προς τα εκεί, ειναι και η προσέγγιση από Μεσολόγγι - Θέρμο, πάνω από τα βουνά, Καλλιθέα - Σπαρτιας - Λαμπίρι -Προυσό - Καρπενήσι. Αλλα όχι χειμώνα γιατι έχει επικίνδυνο δρόμο. Η διαδρομή αυτή ειναι μοναδική, δεν υπάρχουν τέτοιες εύκολα στον κόσμο.

Στον Προυσό, ίδρυσε και ο Κατσάμπας της Πειραϊκής - Πατραϊκής, Γυμνάσιο με οικότροφους, ώστε να μορφώνονται τα παιδιά των γύρω χωριών. Προσέγγιζαν πριν την έναρξη του χειμώνα, και έμεναν εκεί μια και η κυκλοφορία λόγω καιρικών συνθηκών και έλλειψης οδικών δικτύων ήταν αδύνατη. Ειχα συνάδελφο απόφοιτο, που μας τα έλεγε, και με αυτην την δωρεά κατάφεραν να τελειώσουν το σχολείο αρκετά παιδιά των χωριών της γύρω περιοχής.

Θέαμα επίσης και το διπόταμο, στην προσεγγιση προς το χωριό.

Συστήνεται η εκδρομή προς τα μέρη αυτά.