Σήμερα σκοτώθηκε ένα κοριτσάκι 12 ετών στην Καλλιθέα, καθώς έτρεχε να προλάβει το λεωφορείο και παρασύρθηκε από αυτοκίνητο. Χθες έχασε ένας τον έγεχο του αυτοκινήτου του, χτύπησε σε μία κολώνα, έπιασε φωτιά, αυτός και η συνοδηγός του πρόλαβαν να βγουν, αλλά η νέα κοπέλα στο πίσω κάθισμα απανθρακώθηκε... Χθες ήταν το μνημόσυνο της πεθεράς μου και στους τάφους έβλεπα το Λάμπρο, το Βαγγέλη, το Χρήστο, την Άντζελα, τη Βίκυ, τη Σωτηρία.... (και τόσα άλλα ονόματα που δεν τα θυμάμαι), 19-24 ετών όλοι. Κάθε μέρα έχουμε "Τέμπη" στους δρόμους, αλλά κανείς δε μιλάει για αυτό. Δεν είδα ποτέ την Τροχαία να κάνει περιπολίες για επικίνδυνη οδήγηση, για ασέβεια στην οδήγηση, για προκλητική συμπεριφορά, κ.λ.π.
Πριν από λίγες ημέρες σταμάτησα να χρησιμοποιώ τον Κηφισό, όπως πριν από αρκετά χρόνια σταμάτησα να χρησιμοποιώ την παραλιακή. Κουράστηκα να φέρομαι με τόση ευγένεια και να μου κάνουν συνέχεια σφήνες για να με πετάξουν έξω από το δρόμο, να σκοτώσουν τις 2 ψυχές που έχω μέσα στο αυτοκίνητο (τη γυναίκα μου και την έφηβη κόρη μου) για να "περάσουν πρώτοι". Κουράστηκα πραγματικά να κάνω πάντα χώρο να περάσουν πρώτα οι άλλοι και να με βρίζουν με τις χειρότερες βρισιές, μπροστά στο παιδί μου.
Ζούμε κατά τύχη, όπως είχε πει ο Ιαβέρης και κανείς δεν κάνει τίποτα. Η Ελλάδα πεθαίνει στην άσφαλτο αλλά εμείς, influencers, survivor, likes στο facebook, followers, τζόγος ακόμα και από το κινητό όπως περπατάμε, Ολυμπιακός ή Παναθηναϊκός ή ΑΕΚ κ.λ.π. και τέλος... εκλογές...