Δεν αντεξα κ το φορτωσα στο αμαξι
(Αναγκαστηκα να βγαλω την μπροστινή ροδα κ να ρηξω τα πισω καθισματα...
Δεν ηξερα αν παρολα αυτα θα χωραγε πανω απο τις βαλιτσες κ τα κρασια)
Αλλα το ηθελα! Ετσι Λιγες ωρες μετα..θα ξεκιναγαμε...
στο δρομο καθως οδηγουσα επιασα πολλες φορες τον εαυτο μου να το κρυφοκοιταει απο τον καθρεφτη κ να χαμογελαει...
έπειτα απο περίπου 550km κ 5 ωρες φτάσαμε στην Ancona και το πλοίο που θα μας έβαζε στη μεγάλη του κοιλιά κ θα μας επέστρεφε Αθηνα ηρθε...
μας καταβρόχθισε σαν σκνίπες στα σώθηκα του...αλλα ηξερα ομως οτι ειχα κ το ποδηλατο μαζι
έπειτα λοιπόν απο ενα ηλιοβασίλεμα ενα ξημερωμα δηλαδή 24 ωρες...κ καφεδες...
Ήρθε τελικά στο νεο του σπιτι οπου συναντήθηκε με ενα νεο 'υποψήφιο' φίλο...
...
Et voilà