- Εγγραφή
- 1 Δεκεμβρίου 2012
- Μηνύματα
- 13.346
- Reaction score
- 27.891
- Πόντοι
- 1.607
Καιρο ειχα να γραψω σεντονι .. η κατι που θα με εκανε να ξεκινησω τις οποιες γραμμες .. σε αυτο το μικρο foroumaki...
Και οπως παντα αφορμη ειναι κατι που το θες πολυ ..το ονειρευεσαι καιρο .. και το συζητας για ωρες .. με δικους σου ανθρωπους .. που εχεις την υπομονη και την χαρα και να μοιραστεις αλλα και να σου μοιραστουν την χαρα της αποκτησης για κατι που για αυτους ειναι πολυ σημαντικο ....
Και στο σημερα και με ολα αυτα που τραβαμε ολοι ... πιστευω τα υλικα αγαθα μικρα η μεγαλα ...ειναι πολυ σημαντικα στο να σε οδηγουν με μεγαλες ανασες στο αυριο με χαμογελο και αισιοδοξια ... ειναι αυτα που ξεκινας να τα βαζεις στο μυαλο ... να σκεφτεσε πως μπορεις να τα κανεις πραγματικοτητα .. και να απολαυσεις την στιγμη που τελικα οταν και ερθει ...ειναι ανεκτιμητη και πολυτιμη ...
Ολα φυσικα ξεκινουν πολυ πριν ..καιρο πισω που οι δυο φιλοι συζητουν απο το τηλεφωνο διαφορα ... και ο ενας διακρινει την εντονη επυθυμια του αλλου να αποκτηση κατι μοναδικο και σπανιο ποια στον Ελλαδικο χωρο .....
Φυσικα ειναι στιγμες που ο ενας αναπωλει πισω καποια χρονια που σε μια εκθεση στην γειτονικη Ιταλια ειχε χασει την ευκαιρια ..οπως χαρακτηριστικα ελεγε και δεν ειχε κανει το μεγαλο βημα ...
Μα φυσικα που να ξερε .. πως ολα για καποιο λογο γινονται .. και το καθε να στον καιρο του......
Απο τοτε φυσικα ο καιρος περασε η συνηθειες και η επικοινωνια των ανθρωπων αλλαξε .. και ο κοσμος μπηκε σε καιρους δυσκολους και περιεργους ... που ομως δεν καταφεραν να μειωσουν την επυθυμια του φιλου μου να αποκτηση ενα τοσο ιδιατερο και ωραιο αμαξακι ... μαλλον θα το ελεγα πλαστικο κουτακι ..
Εγω σε οσα ταξιδια εκανα στο Αιγαιο .και σε οποια ακρη της ελλαδος εφτασα .. εψαχνα με τα ματακια μου να βρω να δω και να μαθω για οσα ειχα την τυχη να βρω ... το ιδιο και ο φιλος μου ...
Μαθαμε Γαλλικα - Γερμανικα - Ιταλικα ... και φυσικα ελληνικα σε κανα δυο που βρηκαμε εμπρος .. αλλα δεν ηταν γραφτο να πορευτουν με τον φιλο μου... σε εκεινο το σπιτι με το σαλονογκαραζ...
Το πλαστικο - κουτακι η καλυτερα ο Μπεζουλης .. ονομα που μαλλον δικαιουται απο την προσπαθεια του φιλου μου σημερα και στην ευθεια για την αποκτηση ...του ... οπως και με δικης μου αυθορμητης πρωτοβουλειας να του χαρισω το ονομα του ... ηταν κατι που ξεραμε η ειχαμε ανακαλυψη να στεκετε μονο του εξω απο το σπιτι που το φροντιζε τα τελευταια χρονια ....
Ε ..και το εχουμε πει και σε αλλα .. οταν κατι σου κλεισει το ματι ...τοτε περνεις βαθια ανασα και κανεις την επομενη κινηση ..αυθορμητα ησυχα και ευγενικα ... προσπαθεις και ευχεσαι να εχεις θετικη εξελιξη ...
Η πρωτη επαφη δεν εχει παντα θετικη εξελιξη ..και ειναι παντα μια αναγνωριστικη πρωτη επαφη ... αναλυεις ειλικρινα .. και απλος δινεις χωρο να σκεφτουν και να αποφασισουν εαν πραγματικα το θελουν η ειναι η ωρα να πανε παρακατω...
Ο καιρος περνα ...χρονος υπαρχει και οι κουβεντες πανε και ερχονται .. ποτε για τον μπεζουλη και ποτε για οτι αλλο .. υπαρχει στην υποψια μας πως μπορει και να κανει τον φιλο μας χαρουμενο...
Οι συνθηκες και οι καιροι μας εχουν απομακρυνει και μενουμε πισω απο ενα τηλεφωνο να συζηταμε ...φυσικα χανω και επεισοδια ... πολλα ...ο φιλος μου τα κανει μονος .. και τοτε ειναι που μεσα απο μια γραμμη τηλεφωνου διακρινω εμπρος μου την χαρα του ζωγραφισμενη στο προσωπο ..αλλα και μια απροσμενη ανησυχια που δεν την ειχα ματα δει... ποτε ξανα παρ ολες τις οποιες πραγματικες δυσκολιες ειχαμε αντιμετωπισει σε αλλα και αλλα ...
Και σημερα μετα απο τις τυπικες διαδικασιες ο Μπεζουλης εφτασε σπιτι .... περιμενει τους δυο φιλους να συναντηθουν να κανουν την πρωτη Γκαραζαδα μετα απο καιρο ... Ο ενας να κατσει στην θεση του οδηγου και να παιξει σαν μικρο παιδι ... με αυτοκινητακια με το χαρακτηριστικο .... Βρουμ ...βρουμ... και ο ιδιοκτητης φιλος να στρωσει τραπεζαρια για τα σουβλακια ... αλλα και τα πρωτα πραγμτα που θα απλωσουμε σε εκεινο το απεναντι τραπεζι...... απο πραγματα που ηδη εχει δωσει εντολη να στειλουν...
Ολα τα υπολοιπα ..ειναι συνεχεια σε οτι και οταν αποφασισει ο φιλος μου να μας χαρισει ... και αφορα για ενα πρωτης σειρα mehari from 1974 με το ονομα Μπεζουλης
Αφιερωμενο σε ολες εκεινες τις στιγμες που ειχα την τυχη να ζησω ... με τον φιλο μου @traffic ολα αυτα τα χρονια ... και τις εικονες που με γαληνευουν μονο με τις σκεψεις ... που εχω απο ολα αυτα ...
Τι να πρωτοθυμηθω μαζι του @traffic αλλα και με τον Ιταλο μου @Flaminio Bertoni και το αξελ του ... πολλα και διαφορα....
Αυτα τα λιγα ... απλος βρηκα μια λευκη ακουαρελα ...ενα μολυβι ...και εγραψα ..αποτυπωσα την χαρα μου
keep going my friend @traffic ..... & ενα με γυρο απο ολα...
Και οπως παντα αφορμη ειναι κατι που το θες πολυ ..το ονειρευεσαι καιρο .. και το συζητας για ωρες .. με δικους σου ανθρωπους .. που εχεις την υπομονη και την χαρα και να μοιραστεις αλλα και να σου μοιραστουν την χαρα της αποκτησης για κατι που για αυτους ειναι πολυ σημαντικο ....
Και στο σημερα και με ολα αυτα που τραβαμε ολοι ... πιστευω τα υλικα αγαθα μικρα η μεγαλα ...ειναι πολυ σημαντικα στο να σε οδηγουν με μεγαλες ανασες στο αυριο με χαμογελο και αισιοδοξια ... ειναι αυτα που ξεκινας να τα βαζεις στο μυαλο ... να σκεφτεσε πως μπορεις να τα κανεις πραγματικοτητα .. και να απολαυσεις την στιγμη που τελικα οταν και ερθει ...ειναι ανεκτιμητη και πολυτιμη ...
Ολα φυσικα ξεκινουν πολυ πριν ..καιρο πισω που οι δυο φιλοι συζητουν απο το τηλεφωνο διαφορα ... και ο ενας διακρινει την εντονη επυθυμια του αλλου να αποκτηση κατι μοναδικο και σπανιο ποια στον Ελλαδικο χωρο .....
Φυσικα ειναι στιγμες που ο ενας αναπωλει πισω καποια χρονια που σε μια εκθεση στην γειτονικη Ιταλια ειχε χασει την ευκαιρια ..οπως χαρακτηριστικα ελεγε και δεν ειχε κανει το μεγαλο βημα ...
Μα φυσικα που να ξερε .. πως ολα για καποιο λογο γινονται .. και το καθε να στον καιρο του......
Απο τοτε φυσικα ο καιρος περασε η συνηθειες και η επικοινωνια των ανθρωπων αλλαξε .. και ο κοσμος μπηκε σε καιρους δυσκολους και περιεργους ... που ομως δεν καταφεραν να μειωσουν την επυθυμια του φιλου μου να αποκτηση ενα τοσο ιδιατερο και ωραιο αμαξακι ... μαλλον θα το ελεγα πλαστικο κουτακι ..
Εγω σε οσα ταξιδια εκανα στο Αιγαιο .και σε οποια ακρη της ελλαδος εφτασα .. εψαχνα με τα ματακια μου να βρω να δω και να μαθω για οσα ειχα την τυχη να βρω ... το ιδιο και ο φιλος μου ...
Μαθαμε Γαλλικα - Γερμανικα - Ιταλικα ... και φυσικα ελληνικα σε κανα δυο που βρηκαμε εμπρος .. αλλα δεν ηταν γραφτο να πορευτουν με τον φιλο μου... σε εκεινο το σπιτι με το σαλονογκαραζ...
Το πλαστικο - κουτακι η καλυτερα ο Μπεζουλης .. ονομα που μαλλον δικαιουται απο την προσπαθεια του φιλου μου σημερα και στην ευθεια για την αποκτηση ...του ... οπως και με δικης μου αυθορμητης πρωτοβουλειας να του χαρισω το ονομα του ... ηταν κατι που ξεραμε η ειχαμε ανακαλυψη να στεκετε μονο του εξω απο το σπιτι που το φροντιζε τα τελευταια χρονια ....
Ε ..και το εχουμε πει και σε αλλα .. οταν κατι σου κλεισει το ματι ...τοτε περνεις βαθια ανασα και κανεις την επομενη κινηση ..αυθορμητα ησυχα και ευγενικα ... προσπαθεις και ευχεσαι να εχεις θετικη εξελιξη ...
Η πρωτη επαφη δεν εχει παντα θετικη εξελιξη ..και ειναι παντα μια αναγνωριστικη πρωτη επαφη ... αναλυεις ειλικρινα .. και απλος δινεις χωρο να σκεφτουν και να αποφασισουν εαν πραγματικα το θελουν η ειναι η ωρα να πανε παρακατω...
Ο καιρος περνα ...χρονος υπαρχει και οι κουβεντες πανε και ερχονται .. ποτε για τον μπεζουλη και ποτε για οτι αλλο .. υπαρχει στην υποψια μας πως μπορει και να κανει τον φιλο μας χαρουμενο...
Οι συνθηκες και οι καιροι μας εχουν απομακρυνει και μενουμε πισω απο ενα τηλεφωνο να συζηταμε ...φυσικα χανω και επεισοδια ... πολλα ...ο φιλος μου τα κανει μονος .. και τοτε ειναι που μεσα απο μια γραμμη τηλεφωνου διακρινω εμπρος μου την χαρα του ζωγραφισμενη στο προσωπο ..αλλα και μια απροσμενη ανησυχια που δεν την ειχα ματα δει... ποτε ξανα παρ ολες τις οποιες πραγματικες δυσκολιες ειχαμε αντιμετωπισει σε αλλα και αλλα ...
Και σημερα μετα απο τις τυπικες διαδικασιες ο Μπεζουλης εφτασε σπιτι .... περιμενει τους δυο φιλους να συναντηθουν να κανουν την πρωτη Γκαραζαδα μετα απο καιρο ... Ο ενας να κατσει στην θεση του οδηγου και να παιξει σαν μικρο παιδι ... με αυτοκινητακια με το χαρακτηριστικο .... Βρουμ ...βρουμ... και ο ιδιοκτητης φιλος να στρωσει τραπεζαρια για τα σουβλακια ... αλλα και τα πρωτα πραγμτα που θα απλωσουμε σε εκεινο το απεναντι τραπεζι...... απο πραγματα που ηδη εχει δωσει εντολη να στειλουν...
Ολα τα υπολοιπα ..ειναι συνεχεια σε οτι και οταν αποφασισει ο φιλος μου να μας χαρισει ... και αφορα για ενα πρωτης σειρα mehari from 1974 με το ονομα Μπεζουλης
Αφιερωμενο σε ολες εκεινες τις στιγμες που ειχα την τυχη να ζησω ... με τον φιλο μου @traffic ολα αυτα τα χρονια ... και τις εικονες που με γαληνευουν μονο με τις σκεψεις ... που εχω απο ολα αυτα ...
Τι να πρωτοθυμηθω μαζι του @traffic αλλα και με τον Ιταλο μου @Flaminio Bertoni και το αξελ του ... πολλα και διαφορα....
Αυτα τα λιγα ... απλος βρηκα μια λευκη ακουαρελα ...ενα μολυβι ...και εγραψα ..αποτυπωσα την χαρα μου
keep going my friend @traffic ..... & ενα με γυρο απο ολα...
Last edited:
