Για όλους εμάς τους ρομαντικούς μιας άλλης εποχής.
Ήταν Ιούλιος πριν ένα χρόνο. Καθόμουν στο Cafe des Deux Moulins. Είχα περπατήσει από το Royal Monceau μέσα στη ζέστη (αλλά το Παρίσι μόνο περπατιέται) και ήθελα να πιω κάτι δροσερό. Χάζευα τον κόσμο όταν μπροστά μου πέρασαν 2CV, ένα λιλά και ένα κίτρινο. Η νοσταλγία ενός απλούστερου, αλλά πιο ανθρώπινου χθες με κυρίεψε. Η ελευθερία του να είσαι ο εαυτός σου και να γελάς ευτυχισμένα. Να μοιράζεσαι ακόμα και το λίγο με αυτούς που αγαπάς. Να ταξιδεύεις με παρέα τον άνεμο της ξεγνοιασιάς. Μου φαινόταν σαν παραμύθι. Αλλά έτσι ξεκινούν οι ωραίες ιδέες. Έτσι κάπως ξεκινά η χαρά της δημιουργίας, η λαχτάρα του να αναβιώσεις ένα θρύλο. Το ψάξαμε. Το βρήκαμε. Το ετοιμάζουμε. Και περιμένουμε ανυπόμονα να τελειώσει. Να πάμε ίσως μαζί ένα ταξιδάκι;;
Ήταν Ιούλιος πριν ένα χρόνο. Καθόμουν στο Cafe des Deux Moulins. Είχα περπατήσει από το Royal Monceau μέσα στη ζέστη (αλλά το Παρίσι μόνο περπατιέται) και ήθελα να πιω κάτι δροσερό. Χάζευα τον κόσμο όταν μπροστά μου πέρασαν 2CV, ένα λιλά και ένα κίτρινο. Η νοσταλγία ενός απλούστερου, αλλά πιο ανθρώπινου χθες με κυρίεψε. Η ελευθερία του να είσαι ο εαυτός σου και να γελάς ευτυχισμένα. Να μοιράζεσαι ακόμα και το λίγο με αυτούς που αγαπάς. Να ταξιδεύεις με παρέα τον άνεμο της ξεγνοιασιάς. Μου φαινόταν σαν παραμύθι. Αλλά έτσι ξεκινούν οι ωραίες ιδέες. Έτσι κάπως ξεκινά η χαρά της δημιουργίας, η λαχτάρα του να αναβιώσεις ένα θρύλο. Το ψάξαμε. Το βρήκαμε. Το ετοιμάζουμε. Και περιμένουμε ανυπόμονα να τελειώσει. Να πάμε ίσως μαζί ένα ταξιδάκι;;