Θανάσης Βέγγος.. Μια ανέκδοτη ιστορία.. με 2cv

Pierre Boulanger

Administrator
Εγγραφή
13 Νοεμβρίου 2012
Μηνύματα
13.215
Reaction score
23.877
Πόντοι
1.667
Age
51
Περιοχή
Paris in the sixties
Την ψυχούλα Θανάση Βέγγο, τον γλυκύτατο αυτό άνθρωπο και εξαίσιο ηθοποιό όλοι τον γνωρίζουμε και όλοι τον αγαπάμε και τον σεβόμαστε.

Στο Facebook διάβασα μια ανέκδοτη ιστορία που έγραψε ο Φαήλος Κρανιδιώτης γνωστός δικηγόρος και πολιτικός. Αναδημοσιεύω το κείμενο του για δυο λόγους. Ο ένας είναι η ανεξήγητη αγάπη που έχω για αυτον τον ευλογημένο άνθρωπο του Θεού, τον Θανάση όλων μας και άλλος, προφανής.

ΜΙΑ ΜΙΚΡΗ ΑΝΕΚΔΟΤΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΘΑΝΑΣΗ ΒΕΓΓΟ

Ένα βράδυ στην πλατεία της Καισαριανής είχα την τύχη να μου αφηγηθεί ο αείμνηστος πια Νίκος Κούνδουρος πως γεννήθηκε στην Μακρόνησο η φιλία του με τον Θανάση Βέγγο, από τους πιο αγαπημένους μου ηθοποιούς, ο οποίος τον βοήθησε να στήσει την σκηνή του και του έφερνε φαγητό όταν ο Κούνδουρος ήταν στην εξορία της ...εξορίας, μόνος του με το αντίσκηνο σε μια πλαγιά που την έδερνε ο άνεμος. Μου αφηγήθηκε πως διέκρινε το πηγαίο ταλέντο του σπουδαίου ηθοποιού και τον έσπρωξε να παίξει σε θεατρικό έργο που ανέβασαν οι κρατούμενοι κι αργότερα, μετά την Μακρόνησο, να βγει στον κινηματογράφο. Ο Κούνδουρος, για όσους τον γνώρισαν, εκτός από μαγικός αφηγητής πίσω από την κάμερα, ήταν μαγικός αφηγητής και στην ζωή, είχε έναν ωραίο τρόπο να σε καθηλώνει, περιγράφοντας σου ανθρώπους, καταστάσεις και να σε κάνει να βιώνεις κι εσύ τα συναισθήματα από αυτές.
Η ιστορία του ίδιου του Κούνδουρου και του Βέγγου, όπως και πολλές άλλες είναι από αυτές που σε μαθαίνουν να μην βλέπεις μόνο άσπρο μαύρο στην πολυαίμακτη πολιτική μας Ιστορία του μέσου του 20ου Αιώνα.
Σήμερα όμως θέλω να σας πω για τον Βέγγο, μια ανέκδοτη απλή ιστορία.
Ήταν ο Χειμώνας του 1976. Ο φίλος μας, ο Σπύρος Κατσουλιέρης, συμμαθητής από 12 χρονών με τον αδερφό μου στο εξατάξιο Γυμνάσιο Αρρένων Κορυδαλλού, όπου τέλειωσα κι εγώ το μετέπειτα τριτάξιο Γυμνάσιο, τον θρυλικό "Ηράκλειτο", από την νυχτερινή τεχνική Σχολή που στεγαζόταν στο κτίριο μετά το απόγευμα, πήγαινε φροντιστήριο στον Πειραιά για να προετοιμαστεί για τις εξετάσεις για το Πανεπιστήμιο, με το τότε Ακαδημαϊκό σύστημα, ήτοι αχανής ύλη. Με τον αδερφό μου παντρεύτηκαν δυο αδερφές, του βάφτισε τον γιο αλλά πάνω απ όλα ήταν μια ζωή φίλος μας, γραμματέας μετά στα Δικαστήρια του Πειραιά, απίθανος χαρακτήρας, με τρομερό χιούμορ και ο καλύτερος αφηγητής ανέκδοτων που γνώρισα ποτέ. Δεν υπήρχε περίπτωση, όποτε είχαμε δουλειά στο Πρωτοδικείο, να μην περάσουμε από το γραφείο του. Έχασε πριν λίγα χρόνια την μάχη με τον καρκίνο.
17 χρονών λοιπόν ο Σπύρος, μαθητής της Ε'΄Γυμνασίου, εκείνο το βράδυ ήταν στην στάση περιμένοντας μαζί με άλλους πέντε πιτσιρικάδες το λεωφορείο Πειραιάς - Κορυδαλλός που διασχίζει τα λεμονάδικα, Νίκαια, Κοκκινιά, Περιβολάκι και μετά Κορυδαλλό. Έβρεχε καρέκλες και είχε πλημμυρίσει το σύμπαν. Τότε στα μέρη μας οι υποδομές ήταν για τον γάϊδαρο καβάλα. Ένα χρόνο μετά μάλιστα, το 1977, μετά από γερή βροχή, οι δρόμοι γίνανε αληθινά ορμητικά ποτάμια, θυμάμαι πρόλαβα και πέρασα γυρνώντας από τα Αγγλικά την Λεωφόρο Αθηνών, μετέπειτα Λαμπράκη με το νερό να μου φτάνει σχεδόν στην μέση και στη συνέχεια, κατά τη διάρκεια της νύχτας η βροχή δυνάμωσε κι άλλο, δεν έβλεπες τίποτα, έρεβος και το ορμητικό νερό πια έφτασε σε μερικούς δρόμους να γίνει απροσπέλαστο. Πνίγηκε κόσμος τότε στον Κορυδαλλό και την Νίκαια. Το νερό έσκαψε μέχρι και τους τάφους και ξέθαψε τους πεθαμένους από το νεκροταφείο της Νεάπολης και οι χείμαροι των νερών τους σκόρπισαν στρους δρόμους. Ο αστικός μύθος έλεγε πως μια γυναίκα είχε κηδέψει τον αδερφό της μια εβδομάδα πριν και έπαθε νευρικό κλονισμό, διότι τα ορμητικά νερά τον ξέθαψαν και τον έφεραν μπροστά στην πόρτα της.
Όπως λοιπόν οι έξι γυμνασιόπαιδες ήταν στην στάση, παπιά από την καταρρακτώδη βροχή, περιμένοντας το επόμενο λεωφορείο, τότε τα δρομολόγια ήταν αραιά, σταμάτησε μπροστά τους ένα DCV, αυτός ο κουβάς της Citroen με τον δικύλινδρο αερόψυκτο κινητήρα των 600 cc, που είχε σχεδιαστεί για να μεταφέρει οικονομικά ένα ζευγάρι Γάλλους αγρότες και ένα σακκί πατάτες. Με την φοβερή ανάρτηση που είχαν τότε τα Citroen, από τα φθηνότερα και οικονομικότερα αυτοκίνητα του boom της μεταπολεμικής ευρωπαϊκής αυτοκινητοβιομηχανίας ήταν ο γαλλικός σκαραβαίος αλλά μικρότερο σε κυβικά, χώρους και βάρος αλλά το ίδιο "σκυλί" στην αντοχή..
Ανοίγει λοιπόν το ...παραθυρόφυλλο του οδηγού προς τα πάνω, έτσι άνοιγε στο DCV, και οι μουσκεμένοι ως το κόκκαλο μαθητές ακούσανε μια γνώριμη φωνή, "Πού πάτε να σας πάω"; Ήταν ο Θανάσης Βέγγος, που περνώντας τους είδε και τους λυπήθηκε.
Λοιπόν, τους φόρτωσε και τους έξι, ο ένας στην αγκαλιά του άλλου και τους έκανε όλους, έναν - έναν, διανομή έξω από τα σπίτια τους.
Τέτοιος άνθρωπος ήταν ο Θανάσης Βέγγος. Αργότερα έχοντας αρκετούς πελάτες από τον καλλιτεχνικό χώρο έμαθα κι άλλα, για την τιμιότητα του, για τα διπλάσια μεροκάματα που πλήρωνε, που οδήγησαν και την εταιρεία παραγωγής του στην χρεωκοπία, σεβόμενος και τον βοηθό του βοηθού στην δουλειά του. Κάποτε δε στο θέατρο είχε έναν συγκινητικό μονόλογο, όπου έτρεχαν αληθινά δάκρυα στα μάτια του. Ο κόσμος, που τον καταχειροκροτούσε νόμιζε πως ήταν απλά το πηγαίο ταλέντο του. Ο Βέγγος όμως έβλεπε τους δικαστικούς κλητήρες που έχοντας πάρει άδεια νυχτερινής εκτέλεσης περίμεναν για να κατασχέσουν τις εισπράξεις. Δεν άφησε όμως ποτέ απλήρωτο κανέναν εργαζόμενο, και έδινε αμοιβές πολύ υψηλότερες από κάθε άλλον, διότι είχε το ανεξίτηλο σημάδι της φτώχιας των νιάτων του αλλά κυρίως το φυσικό αίσθημα δικαιοσύνης των καλών και τίμιων ανθρώπων, που θεωρούν προσωπική ατίμωση να εκμεταλλευτούν τον συνάνθρωπο τους. Δεν ήταν απλά ταλαντούχος ηθοποιός, ήταν κάτι παραπάνω, ένας καλός Έλληνας, καλός σύζυγος, γονιός και παππούς, που ωφέλησε την Πατρίδα και τον λαό, αφήνοντας ως κληρονομιά το έργο του αλλά κυρίως το παράδειγμα του.

14881


Χαίρομαι πολύ που βρέθηκε ένας λόγος να φιλοξενήσουμε στο αγαπημένο μας φόρουμ μια φωτογραφία και ένα κείμενο για αυτόν τον μέγα άνθρωπο, Έλληνα και ηθοποιό.
Ο Θεός να αναπαύσει την Αγία του ψυχούλα..
 
Last edited:

ami8_gs_ds_bx

Member
Εγγραφή
31 Δεκεμβρίου 2013
Μηνύματα
1.827
Reaction score
4.165
Πόντοι
777
Age
48
Νομίζω ότι το έχω γράψει αλλά θα το ξαναγράψω. Μαθητής Γυμνασίου βολτα με την οικογένειά μου στην ευρύτερη περιοχή Μικρολίμανου ΣΕΦ. Καλοκαίρι. Απογευματάκι πριν ξεκινήσει η παράσταση στο Δελφιναρειο κοντά στην παραλία παρκάρει ένα ΑΜΙ 8 πολύχρωμο. Από εκεί βγαίνει ο Θανάσης Βέγγος. Εκεί που παρκάρει ένας μικροπωλητής τον χαιρετά: Καλησπέρα Θανάση. Και εκείνος απαντά: Καλησπέρα Καλέ μου Άνθρωπε. Και προχωρά για την παράσταση. Εγώ με τον αδερφό μου αποσβολωμένοι κοιτάμε τον πράκτορα ΘΒ 000 να περνά από μπροστά μας ως ένας Μεγάλος Κοινός Άνθρωπος. Πιστεύω πως το κλασσικό κομμάτι "The fanfare for the common man" γράφτηκε για αυτόν
 
Εγγραφή
18 Οκτωβρίου 2014
Μηνύματα
6.394
Reaction score
16.660
Πόντοι
1.287
Περιοχή
Région parisienne
O Βέγγος, συνολικά σαν προσωπικότητα, ήταν πολύ πολυ μεγαλύτερος από ότι έδειξε σαν ηθοποιός. Χωρισ να θελω να υποβαθμισω τους ρολουσ του/
 

Pierre Boulanger

Administrator
Εγγραφή
13 Νοεμβρίου 2012
Μηνύματα
13.215
Reaction score
23.877
Πόντοι
1.667
Age
51
Περιοχή
Paris in the sixties
Είσαι πολύ τυχερός που τον γνώρισες. Ηταν το όνειρο μου να τον δω από κοντά. Το προσπάθησα αλλά ποτε δεν τα κατάφερα.
Έφτασα πολύ κοντά το 2009 αν θυμάμαι καλά. Ένας καλός φίλος δούλευε τότε σε κάποιο ντοκιμαντέρ του Ντίνου Κατσουρίδη. Έιχε προγραμματιστεί μια βράβευση για τον Θανάση και ήταν καλεσμένος ο φίλος μου ο Σταύρος. Μου το είπε την επόμενη μέρα ότι τον είδε, τον αγκάλιασε και του μίλησε. Σε κατάσταση σοκ τον ρώτησα, γιατί δεν μου το είπε αφού ήξερε πόσο ήθελα να τον γνωρίσω από μικρό παιδι. Μου έδειξε το κινητό του με τις κλήσεις που μου έκανε. Δεν έπιανε το κινητό μου :sorry:

Και τώρα που σας το γράφω πονάει η καρδιά μου που το σκέφτομαι...
 

Taskos

Member
Εγγραφή
24 Απριλίου 2013
Μηνύματα
1.241
Reaction score
2.959
Πόντοι
697
Age
54
Όταν έχεις κατανοήσει τι χαρακτήρας ήταν πραγματικά αυτός ο υπέροχος ΑΝΘΡΩΠΟΣ,
που σημαίνει να παραδεχτείς ότι μπορεί να στεριώσει στο νεοελληνικό τοπίο κάποιος της δικής του σεμνότητας, καθαρότητας ,εντιμότητας,
τότε ότι και να ακούσεις γι΄ αυτόν σου φαίνεται φυσικό και αυτονόητο.
Ενδεικτικό είναι ότι το μόνο ρόλο που δεν ταυτίστηκε αλλά αντιπάθησε ήταν αυτός του απατεωνίσκου κύριου Μπεϊζάνη στην ταινία ¨Θα σε κάνω Βασίλισσα¨με τον Κωνσταντάρα. Μια ταινία που μου γεννά στεναχώρια παρά ευθυμία.
Η σύνδεσή του με τις Citroen ήταν νομίζω άγνωστη.
 

Nikephoros

Member
Εγγραφή
3 Σεπτεμβρίου 2015
Μηνύματα
4.632
Reaction score
13.101
Πόντοι
1.077
Age
50
Περιοχή
Αθήνα
Επίτρεψέ μου Αποστόλη να βάλω μία ολιγόλεπτη αλλά συγκλονιστική του ερμηνεία, λίγο πριν φύγει από τη ζωή... Μέσα σε αυτήν τη σύντομη ερμηνεία του καταγράφει με τόσο πόνο και τόση αλήθεια το δράμα του σύγχρονου Ελληνικού έθνους:

 

nonos

Member
Εγγραφή
30 Νοεμβρίου 2012
Μηνύματα
8.457
Reaction score
19.472
Πόντοι
1.387
Περιοχή
Ex Πατρα, ex Δουβλινο, now Αθηνα
Οντως στο Ψυχη Βαθια ηταν φοβερος! Προσωπικα δε μου εκανε το ''κλικ'' σαν ηθοποιος. Με κουραζαν λιγο οι ο ρολοι και οι ερμηνειες του. Δε μου προκαλουσε γελιο, τον θεωρουσα μαλιστα τραγικη φιγουρα. Οι ανθρωποι που θελουν συνεχως να προκαλουν γελιο με αυτη την υπερβολη που τον διακατειχε δυστυχως μεσα τους πονανε. Αυτα ειναι βεβαια εντελως υποκειμενικα θεματα, οπως και η τεχνη ολοκληρη. Ο πατερας μου επισης χρονια αργοτερα μου ανεφερε οτι τον ειχε γνωρισει φευγαλεα σε ουδετερο δημοσιο χωρο και εχει τη δικη του αποψη.

Αναμφιβολα ομως ηταν μεγαλος σιτροενακιας! Ακομα και πολυ αργοτερα οταν ειχε το ατυχημα με το τρενο, ασημι xantia II οδηγουσε και μαλιστα θυμαμαι οτι εκθεισε το αυτοκινητο για τη σωτηρια του χωρις να το κατονομασει τοτε.
 
Last edited:
Top Bottom