Η CX δεν ξεχωρίζει σε πολλά σημεία από ένα σύγχρονο αυτοκίνητο και σε κάποια σημαντικά θέματα ξεπερνάει τα σύγχρονα. Αλλά ακόμα και ένα παλαιότερο και περισσότερο "παραδοσιακό" αυτοκίνητο της παλιάς σχολής να είχα το οποίο δε θεωρείται εύχρηστο για τις καθημερινές μας μετακινήσεις, όπως είναι ένα MGB GT, ένα Spitfire κ.λ.π., πάλι θα το χρησιμοποιούσα όσο πιο συχνά γίνεται. Ακόμα και για να πηγαίνω στη δουλειά μου. Διότι για εμένα αυτός είναι ο σκοπός μου και πολλών άλλων βέβαια, σε μία ζωή αποστειρωμένη από αισθήσεις.
Πριν από 21 χρόνια ήμουν για ένα μήνα στο Γαλλικό Ινστιτούτο Παστέρ. Δε θα ξεχάσω ότι ένας από τους επιστήμονες εκεί ερχόταν καθημερινά με μία Mercedes 190SL σε υπερ-αρίστη κατάσταση! Ο βραβευμένος δημοσιογράφος και παλαιός οδηγός αγώνων Tony Dron χρησιμοπoιούσε καθημερινά στο Λονδίνο ένα Austin Seven του '32! Εδώ στην Πετρούπολη έχω πετύχει αρκετές φορές τον ηθοποιό Κώστα Αρζόγλου να έρχεται στην ανωτέρα σχολή θεατρικών σπουδών που βρίσκεται εδώ με ένα MG Midget 1ης γενιάς!
Και πάνω από όλα, σε πρόσφατο τεύχος το Classic Cars είχε αφιέρωμα σε έναν συλλέκτη που είχε χάσει την όρασή του από γλαύκωμα στα 20 χρόνια του. Και παρόλα αυτά, εξακολουθούσε, στα 60+ πλέον, να συλλέγει αυτοκίνητα! Περιέγραφε πως αναπαλαίωνε μία 924 turbo, είχε 1 αυθεντικό GT40 (!!!) και πολλά άλλα. Και τόνιζε ότι για εκείνον τα αυτοκίνητα ήταν ακριβώς αυτό, αισθήσεις! Αφή, όσφρηση, ακοή... Αυτό μας λείπει, αυτό αναπολούμε ύστερα από μία δύσκολη ημέρα, όπως αναπολούμε και τα παιδικά μας χρόνια με τις Citroen που μεγαλώσαμε! (μαζί με τον ήχο του αερόψυκτου, τη μυρωδιά του κινητήρα... Αυτήν τη μυρωδιά που ολόιδια την αισθάνομαι στη CX!).