Henri Chapron

Προσπαθώντας να βρω μία λέξη στα Ελληνικά που να αποδίδει με ακρίβεια την ιδιότητα του «coachbuilder», ή «carrossier» στα Γαλλικά, εάν θέλετε, έπεφτα πάντα στη έννοια του «αμαξοποιού». Μία λέξη όμως, σε οποιαδήποτε γλώσσα, πιστεύω ότι είναι πάρα πολύ λίγη για να αποδώσει με ακρίβεια αυτό που προσέφεραν στην αυτοκίνηση πολλοί από αυτούς τους αμαξοποιούς, οι οποίοι συχνά ανήγαγαν το σχεδιασμό του αυτοκινήτου σε πραγματική τέχνη, χωρίς τους περιορισμούς που έθετε η μαζική παραγωγή ενός καθημερινού αυτοκινήτου. «Δημιουργοί Ονείρων» θα ταίριαζε καλύτερα…

Ονόματα όπως ο Bertone, o Scagletti, o Frua, o Pininfarina, o Ghia, η Τouring, ο Zagato, o Allemano (οι Ιταλοί έχουν τη μερίδα του λέοντος!), οι Figoni et Fallaschi, o Saoutchik, oFranay, ο Chapron και άλλοι, συνδέθηκαν με διαχρονικά αριστουργήματα για λίγους και εξακολουθούν να προκαλούν την έξαψη της φαντασίας μας και του θαυμασμού μας πολλές δεκαετίες μετά την πρώτη εμφάνιση των δημιουργιών τους.

Ο Henri Chapron συνδέθηκε πολύ στενά με τη Citroen στη μεταπολεμική Γαλλία. Πριν το πόλεμο (και λίγο μετά…) δημιουργούσε ιδιαίτερα αμαξώματα με βάση υπερπολυτελή κουπέ της Talbot, της Delageκαι της Delahaye, ενισχύοντας ακόμα περισσότερο τον αποκλειστικό χαρακτήρα αυτών των ονειρικών για την εποχή (και όχι μόνο!) αυτοκινήτων. Ακριβώς αυτές οι προπολεμικές του δημιουργίες εξακολουθούν ακόμα να μαγνητίζουν το πλήθος στις πιο εξειδικευμένες εκδηλώσεις «αριστείας» κλασσικών αυτοκινήτων τύπου “Concoursd’ Elegance” και κάνουν όλους μας να τα κοιτάζουμε αποσβολωμένοι και να τα ονειρευόμαστε… Ας μιλήσουν οι εικόνες καλύτερα από τα λόγια:
1952-delahaye-235m-chapron.jpg

Delahaye 235M 1952

Chapron_Delage_D8_120_Cabriolet_1939.jpg

Delage D8 1939

Talbot_Lago_T26_coupe.jpg

Talbot Lago T26

Και ερχόμαστε στις Citroen… Τι να έκανε, άραγε, έναν εξειδικευμένο καροσσερίστα με την αίγλη και την αξία του Chapron να ασχοληθεί με έναν κατασκευαστή αυτοκινήτων μαζικής παραγωγής? Εγώ προσωπικά γνωρίζω ελάχιστα για το θέμα και δεν έχω διαβάσει πουθενά καταγεγραμμένες κάποιες σκέψεις, ή απόψεις του Chapronεπί του θέματος. Κατά τη γνώμη μου, όμως, αυτό οφείλεται στη μαγεία της Citroen, της μοναδικής, ίσως, εταιρείας, που συνδύασε τόσο επιτυχημένα το πνεύμα νεωτερισμού και την τεχνολογία με την προσφορά στον καθημερινό οδηγό και την οικογένειά του. Τα σχέδια βέβαια των Citroenήταν ήδη πανέμορφα, σμιλευμένα από ανθρώπους με εμπειρία, ταλέντο και γνώσεις πρωτόγνωρα για οποιαδήποτε εποχή. Τι να πρωτοπεί κανείς για τον Bertoni και τον Opron… (ooποίος αντιπαθούσε τον Chapron, τον αποκαλούσε «εκνευριστικά απαιτητικό»!). Η ιδιαιτερότητα της Citroen, πρωτοπόρου εταιρείας που βάδιζε παράλληλα με τις εξελίξεις στην αεροναυπηγική προσφέροντας και καθιστώντας προσιτή σε όλους τους ανθρώπους άνεση και ασφάλεια αεροπορικού ταξιδιού δεν μπορεί να μην άφησε ασυγκίνητο τον Chapron, όσο πανέμορφα και να ήταν ήδη πολλά από τα αυτοκίνητα που παρήγαγε…

Ξεκίνησε το 1958 με τη θεά και το cabriolet “La Croisette” και την κλειστή εκδοχή του “Le Paris”, συνεχίζοντας με τo επίσης ανοιχτό “Le Caddy” το 1959, τα κουπέ «Le Dandy” και “Concorde” to 1960, το “decapotable” “Palm Beach”, το coupe “Le Leman” και τις λιμουζίνες “Majesty” και “Lorraine” (εδώ επιτρέψτε μου το σχόλιο για τις 2 λιμουζίνες, το «σκότωσε» το σχέδιο, πανάσχημα αυτοκίνητα…). Τα σχέδια των πρώτων cabriolet άρεσαν και στην ίδια τη Citroen (ύστερα από απαίτηση του κοινού…) και έτσι, ο Chapron ανέλαβε και την παραγωγή «εργοστασιακών» Usine DS cabriolet (πάνω στις σχεδιαστικές προτάσεις του Bertoni…), βγάζοντας συνολικά 1,365 αντίτυπα. Τα cabrioletαυτά ακολόυθησαν, βέβαια, τη μηχανολογική και σχεδιαστική εξέλιξη των κανονικών DS, αρχικά με τα μονά φανάρια και στη συνέχεια, με τα φανάρια «σταγόνα» από το 1967 και μετά. Σχεδιαστικό σημείο αναφοράς επίσης, κατά τη γνώμη μου, η προσφορά πολλών από αυτών των cabriolet με το υπέροχο ταμπλώ της Jaeger:

croisette.jpg

La Croisette

Le Dandy.jpg

Le Dandy

Leman.jpg

Leman

Chapron Convertible.jpg
jaeger.jpg
Usine Cabriolet και Πίνακας Οργάνων Jaeger

Μετά την DS, ήλθε φυσικά η σειρά της SM! Εδώ οι παραλλαγές είναι 2: Τι έλλειπε από αυτό το υπέροχο κουπέ μεγάλου τουρισμού του Opron? Μία 4θυρη έκδοση (μια που η Citroenκατασκευάζει κυρίως οικογενειακά αυτοκίνητα), το Opera και το cabriolet Mylord, σε ελάχιστα αντίτυπα, 7 και 5 αντίστοιχα:
Opera.jpg

SM Opera

Mylord.jpg

SM Mylord

Ο Chapron ήταν βέβαια γνωστός και για τις προεδρικές λιμουζίνες που ανέλαβε για τη Citroen. Αρχικά με την ανοικτή εκδοχή της 15/6 του Franay και στη συνέχεια, με την απίστευτη “DS Presidentielle” για λογαριασμό του Charles De Gaulle, ο οποίος ήταν ο ίδιος φοβερός λάτρης των DS, ιδίως μετά την απόπειρα δολοφονίας του όπου η προεδρική του DS κυριολεκτικά του έσωσε τη ζωή. Η νέα προεδρική DS βασιζόταν αρχικά σε σχέδια του Bertoniαπό το 1960 (με μία φοβερή μπροστινή μάσκα που θύμιζε πάρα πολύ την SM– ένα ενιαίο κρύσταλλο με 6 φώτα στη σειρά, 3 δεξιά και 3 αριστερά), αλλά τον τελικό σχεδιασμό ολοκλήρωσε ο Opronτο 1968 μετά τον θάνατο του Bertoni τον Φεβρουάριο του 1964. Το αυτοκίνητο έπρεπε να είναι πιο μακρύ από την προεδρική Lincoln του προέδρου των ΗΠΑ (και ήταν, στα 6.3 μέτρα κατά 13 εκατοστά) και να μπορεί να πραγματοποιεί ελιγμούς με μεγάλη αποτελεσματικότητα στη στενή Πύλη του Palaisdel’ Elysee. Η πολυτέλεια στο εσωτερικό και ο πίνακας οργάνων, ανεπανάληπτα… Ο δυσανάλογα μακρύς χώρος αποσκευών υποτίθεται ότι θα χρησιμοποιούσε για την αναδίπλωση μίας ανοιγόμενης οροφής (σε στυλ Landaulet, μάλλον), αλλά τελικά δεν έγινε έτσι. Απορώ πως άντεχε ο βασικός κινητήρας των 2.175 κ.εκ. και 115 λίτρων με το επίσης βασικό 4τάχυτο κιβώτιο να κινεί το τεράστιο βάρος των 2.3 τόνων…

chapron2.jpg

15/6 Chapron "Presidentielle"

DS PResidential.jpg

DS Presidential

1968-Citroen-DS-3.jpg

DS Presidential

Όταν έγινε πρόεδρος ο πρώην πρωθυπουργός του DeGaulle, ο GeorgesPompidou, ήθελε να απεξαρτηθεί από αυτήν τη συχέτιση με τον προκάτοχό του και έτσι, κάνοντας μόνο πολύ περιορισμένη χρήση της DS Presidentielle, ήλθε η εποχή της SM Presidentielle το 1972, από τον Chapron πάλι βέβαια, η οποία υπηρέτησε τους προέδρους της Γαλλικής Δημοκρατίας για 23 χρόνια:

Citroen SM.jpg

Citroen SM Presidentielle

Ο Chapron έφυγε από τη ζωή το 1978 σε ηλικία 92 ετών, ένα χρόνο πριν το ατελιέ του στο Levallois στο Παρίσι συμπληρώσει τις 6 δεκαετίες. H εταιρεία επιβίωσε από τους κοντινότερους συγγενείς του για άλλα 7 χρόνια, έως την οριστική παύση της το 1985. Η εταιρεία συνέχισε να παράγει κάποιες υπερπολυτελείς εκδόσεις, όπως π.χ. μία Landaulet έκδοση της Citroen CX. Έχω ακούσει πολλούς να μην τους αρέσουν πολλές από τις δημιουργίες του με βάση τις Citroen. Κατά τη γνώμη μου πρόκειται για ένα υποκειμενικό θέμα, αλλά μόνο και μόνο το γεγονός ότι πολλές από τις δημιουργίες του φθάνουν αστρονομικά ποσά σε πλειστηριασμούς κλασσικών αυτοκινήτων που φθάνουν τις πολλές εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ, αυτό λέει πολλά για έναν άνθρωπο που προσέφερε στην αύρα της «Μαγικής» Citroen2 χαρακτηριστικά στα οποία υπολειπόταν: απαράμιλλη ποιότητα και αποκλειστικότητα που να κεντρίζει τα αυτοκινητικά μας όνειρα.

CX Landaulete.jpg
CX Landaulet
 

Comments

Η CX Landualet, η DS Presidentielle, η DS Cabriolet usine και η SM Presidentielle πιστεύω είναι απο τα καλύτερα αυτοκίνητα που έφτιαξε!
Θα συμφωνήσω ότι ήταν όμορφα αυτοκίνητα, εκτός όμως από την DS πρεζιντανσιέλ. Ήταν ένα έντονα αμερικανίζων σχέδιο, που προσπαθούσε να μιμηθεί τις Λίνκολν, Κάντιλακ της εποχής.

Νομίζω και ο ίδιος ο Ντε Γκολ ποτέ δεν την συμπάθησε και προτιμούσε την κανονική DS, εκείνη της Σιτροέν...

Για την CX, μου αρέσει ότι αυτή η απόπειρα σεβάστηκε το αρχικό σχέδιο...
 
Τα εργοστασιακα δε τα πιανει με τιποτα θεωρω εγω απο αποψη αισθητικης.
Καλά, εννοείται αυτό!
Απλώς, κατά τη γνώμη μου, προσέφερε αυτά τα 2 στοιχεία (αποκλειστικότητα - ποιότητα), όπως γράφω στο τέλος και για αυτό εκτιμώνται τόσο πολύ στους πλειστηριασμούς τα μοντέλα του. Και εμένα κατά τη γνώμη μου τα περισσότερα μοντέλα του έπασχαν από την περίεργη συμμετρία τους, σα να μην υπήρχε αρμονία στο σχέδιό τους, σε αντίθεση με τα μοντέλα άλλων εταιρειών στα οποία παρενέβη παλαιότερα. Ιδίως όταν "σήκωσε" στις αρχές προς τα μέσα της δεκαετίας του '60 την ουρά της DS με αυτά τα περίεργα φτερά... (αν και το Leman μου αρέσει γενικά...). Διότι όχι απλώς δεν είναι εύκολο, αλλά δεν μπορεί να γίνει καθόλου παρέμβαση επιτυχημένη σε τόσο ενδελεχώς μελετημένα και όμορφα σχέδια. Μπορεί κανείς να παρέμβει σε μία Miura, 288 GTO, E-type ή Gullwing? Και ήδη τα σχέδια πολλών εργοστασιακών Citroen είναι εφάμιλλα, ή και καλύτερα από πολλά σύμβολα της αυτοκίνησης (δεν το λέω εγώ, το λένε ο Gandini, o Giugiaro, κ.λ.π. και έχω τη βιβλιογραφία να το αποδείξω...).
 
Το πολυαναμενόμενο θέμα επιτέλους live..
Σίγουρα αμφιλεγόμενα κάποια από τα σχέδια του Henri Chapron αναφορικά με τις παρεμβάσεις του σε κάποια μοντέλα της εταιρίας της καρδιάς μας.

Θα συμφωνήσω με τους προλαλήσαντες για την Citroen DS Presidential. Και ιδιαίτερα με το σχόλιο του Νίκου..
Δεν νομίζω όμως να υπάρχει άνθρωπος που να διαφωνεί με την υπέροχη δημιουργία της DS Cabriolet.
Θα επανέλθω αναλυτικότερα :)
Σε ευχαριστούμε Νίκο για αυτό το υπέροχο άρθρο που ελπίζω να εμπλουτίσουμε όλοι με ότι πληροφορία μπορούμε :respect:
:bow:
:classic:
 
Το πολυαναμενόμενο θέμα επιτέλους live..
Σίγουρα αμφιλεγόμενα κάποια από τα σχέδια του Henri Chapron αναφορικά με τις παρεμβάσεις του σε κάποια μοντέλα της εταιρίας της καρδιάς μας.

Θα συμφωνήσω με τους προλαλήσαντες για την Citroen DS Presidential. Και ιδιαίτερα με το σχόλιο του Νίκου..
Δεν νομίζω όμως να υπάρχει άνθρωπος που να διαφωνεί με την υπέροχη δημιουργία της DS Cabriolet.
Θα επανέλθω αναλυτικότερα :)
Σε ευχαριστούμε Νίκο για αυτό το υπέροχο άρθρο που ελπίζω να εμπλουτίσουμε όλοι με ότι πληροφορία μπορούμε :respect:
:bow:
:classic:
Απόστολε σε ευχαριστώ πολύ! Δεν είμαι κάποιος ειδικός, απλώς όλοι μας καθοδηγούμαστε από αυτήν την αγάπη που δεν είναι μόνο ρόδες, βίδες, γκάζια, αλλά κάτι πολύ περισσότερο, η πολιτισμική μας ταυτότητα. Νομίζω ότι ακριβώς αυτός είναι ο σκοπός τέτοιων άρθρων, να αποτελούν απλώς ένα ερέθισμα για να μην ξεχνάμε, να θυμόμαστε, να νοσταλγούμε και να θαυμάζουμε... Και στην πορεία για να εμπλουτίζονται ακόμα περισσότερο με πληροφορίες και εικόνες από στιγμές - ορόσημο στην ιστορία της αγαπημένης μας Citroen και της αυτοκίνησης γενικότερα.
 
Last edited:
Θα συμφωνήσω ότι ήταν όμορφα αυτοκίνητα, εκτός όμως από την DS πρεζιντανσιέλ. Ήταν ένα έντονα αμερικανίζων σχέδιο, που προσπαθούσε να μιμηθεί τις Λίνκολν, Κάντιλακ της εποχής.

Νομίζω και ο ίδιος ο Ντε Γκολ ποτέ δεν την συμπάθησε και προτιμούσε την κανονική DS, εκείνη της Σιτροέν...

Για την CX, μου αρέσει ότι αυτή η απόπειρα σεβάστηκε το αρχικό σχέδιο...
αμερικανίζον, συγγνώμη
 
Παρατηρώντας αναλυτικότερα τα σχέδια του Chapron παρατηρώ ότι απλά ήθελε να διαφοροποιήσει τα υπάρχοντα μοντέλα με αμφιλεγόμενο αποτέλεσμα. Το έκανε για λόγους χρηστικότητας? Συλλεκτικότητας? Ίσως γιατί πίστευε ότι με την παρέμβασή του έκανε κάτι που ήταν ωραίο ακόμα ωραιότερο? Απλά εκτελούσε παραγγελίες πελατών? Κάτι από όλα αυτά?

Διάβασα ότι αρχικά ξεκίνησε να μεταμορφώνει της Citroen DS κατόπιν παραγγελίας για αυτό και υπάρχουν τόσες πολλές και μοναδικές παραλλαγές, οι οποίες φυσικά είναι και άκρως συλλεκτικές. Για την ακρίβεια έφτιαξε περίπου 400 διαφορετικές παραλλαγές της Décapotable όπως τις ονόμαζε. Όλα αυτά μέχρι το 1961 όπου από τότε και μέχρι το 1971 ένα δίκτυο αντιπροσώπων ξεκίνησε να διακινεί ένα στάνταρ 2πορτο εργοστασιακό convertible (λεπτομέρειες στο αρχικό ποστ του Νίκου)

Όπως αναλυτικά αναφέρει ο Νικόλας τα ίδια έγιναν και με την Citroen SM όταν εμφανίστηκε το 1970 με το Chapron να δημιουργεί 2 variants. Την Mylord cabriolet που παρήγαγε 7 τον αριθμό και την Opéra, ένα 4θυρο Sedan, με 8 μοναδικά κομμάτια. Σε δημοπρασία που έγινε πριν μερικά χρόνια, 1 από τις 8 Opéra μοντέλο του 1974, πουλήθηκε στα 200.000€ και μια Mylord cabriolet στα 550.000€..

Σίγουρα οραματιστής, χαρισματικός και λάτρης του αυτοκινήτου ο Chapron. Χαίρομαι πολύ που απέκτησε το χώρο του στο my2cv.gr :)
 
Θα συμφωνήσω ότι ήταν όμορφα αυτοκίνητα, εκτός όμως από την DS πρεζιντανσιέλ. Ήταν ένα έντονα αμερικανίζων σχέδιο, που προσπαθούσε να μιμηθεί τις Λίνκολν, Κάντιλακ της εποχής.

Νομίζω και ο ίδιος ο Ντε Γκολ ποτέ δεν την συμπάθησε και προτιμούσε την κανονική DS, εκείνη της Σιτροέν...

Για την CX, μου αρέσει ότι αυτή η απόπειρα σεβάστηκε το αρχικό σχέδιο...
Και εγώ ψηφίζω CX Landaulet από όλα τα σχέδια! Όντως του άρεσε περισσότερο η βασική (που λέει ο λόγος, "βασική"...) DS, αλλά ήταν επίσης εκνευρισμένος με την προεδρική διότι δεν ρώτησαν τη γνώμη του σε κάποια πράγματα. Κυρίως στο διαχωριστικό τζάμι μεταξύ του οδηγού και των επιβατών, κάτι το οποίο δεν ήθελε καθόλου. Επίσης, ήταν άνθρωπος πιο απλός, δεν άντεχε τόση υπερβολική πολυτέλεια (η DS Presidentielle κόστισε περίπου σε σημερινά χρήματα... 5.500.000 ευρώ!). Για αυτό και η γυναίκα του οδηγούσε ένα Ami6! Χρησιμοποίησε την προεδρική DS μόνο 2 φορές και από όσο γνωρίζω, συνέχισε να χρησιμοποιεί περισσότερο την εξέλιξη της 15/6 Franay (την ανοικτή εκδοχή δηλαδή) που είχε φτιαχθεί πάλι από τον Chapron.
 
αμερικανίζον, συγγνώμη
Και εγώ ζητώ συγνώμη για κάτι περίεργα συντακτικά λάθη, έγραψα το κείμενο στο word σε έναν απηρχαιωμένο υπολογιστή του εργαστηρίου που δουλεύω και στη μεταφορά του κειμένου έγιναν κάποια λάθη (δεν υπάρχουν διαστήματα σε κάποιες λέξεις, στη φράση "...υποτίθεται ότι θα χρησιμοποιούσε για την αναδίπλωση..." φυσικά το σωστό είναι "... θα χρησίμευε...", κ.λ.π....
 
Το μόνο αυτοκίνητο του Chapron που με τρελένει είναι η SM OPERA. Γενικά οι μετατροπές του ήταν άχαρες , ογκώδεις και πολλές φορές κιτς !
Πρέπει όμως να παραδεχτούμε ότι ο Chapron έδωσε στη CITROEN την ώθηση για να μπει στο club των πιο περιζήτητων συλλεκτικών αυτοκινήτων !!
 
Το μόνο αυτοκίνητο του Chapron που με τρελένει είναι η SM OPERA. Γενικά οι μετατροπές του ήταν άχαρες , ογκώδεις και πολλές φορές κιτς !
Πρέπει όμως να παραδεχτούμε ότι ο Chapron έδωσε στη CITROEN την ώθηση για να μπει στο club των πιο περιζήτητων συλλεκτικών αυτοκινήτων !!
Νομίζω Γιάννη ότι η τελευταία σου πρόταση τα είπε όλα! Αυτός ήταν ουσιαστικά ο σκοπός αυτής της αναφοράς στον Chapron, ως ερέθισμα για να ξανα-ανακαλύψουμε και να θυμηθούμε τη θέση του (καλή ή κακή...) στην ιστορία της Citroen. Εγώ προσωπικά χαίρομαι πάρα πολύ όταν αναγνωρίζεται η αξία της Citroen και η προσφορά της στην αυτοκίνηση (έστω και εάν ο "άχαρος", πολλές φορές, Chapron συνέβαλε σε αυτό), αλλά δεν μπορώ να πω το ίδιο όταν κάποια αυτοκίνητα καταντούν να αποτελούν αντικείμενο συλλεκτικό για πλουτισμό και αισχροκέρδεια... Για να κάθονται ακινητοποιημένα σε ιδιωτικές συλλογές ως χρηματιστηριακή "επένδυση" (μιλάω βέβαια για τις περιπτώσεις αυτοκινήτων πολλών εκατοντάδων χιλιάδων και εκατομμυρίων ευρώ). Νομίζω ότι ξεφεύγει έτσι το νόημα της αυτοκίνησης, της νοσταλγίας και της αίσθησης που προσφέρει το παλαιό αυτοκίνητο...:respect::dsblink::classic::citroen:
 
Το μόνο αυτοκίνητο του Chapron που με τρελένει είναι η SM OPERA. Γενικά οι μετατροπές του ήταν άχαρες , ογκώδεις και πολλές φορές κιτς !
Πρέπει όμως να παραδεχτούμε ότι ο Chapron έδωσε στη CITROEN την ώθηση για να μπει στο club των πιο περιζήτητων συλλεκτικών αυτοκινήτων !!
Μη τρελαθούμε που πήρε αξία η παλιά Citroen επειδή ασχολήθηκε μαζί της ο Chapron :)
Το αντίθετο μάλλον έγινε. Ο Chapron ασχολήθηκε με μοντέλα θρύλους της Citroen και κάπου τα κατάφερε καλά και κάπου αλλού όχι και τόσο.. Τιμή του που έβαλε το όνομα του στις DS, SM, CX
 
Μη τρελαθούμε που πήρε αξία η παλιά Citroen επειδή ασχολήθηκε μαζί της ο Chapron :)
Το αντίθετο μάλλον έγινε. Ο Chapron ασχολήθηκε με μοντέλα θρύλους της Citroen και κάπου τα κατάφερε καλά και κάπου αλλού όχι και τόσο.. Τιμή του που έβαλε το όνομα του στις DS, SM, CX
:P
 
Μη τρελαθούμε που πήρε αξία η παλιά Citroen επειδή ασχολήθηκε μαζί της ο Chapron :)
Το αντίθετο μάλλον έγινε. Ο Chapron ασχολήθηκε με μοντέλα θρύλους της Citroen και κάπου τα κατάφερε καλά και κάπου αλλού όχι και τόσο.. Τιμή του που έβαλε το όνομα του στις DS, SM, CX
Επειδη οι κυκλοι των συλλεκτικων και οι δημοπρασιες δουλευουν με αλλο τροπο πολλες φορες.. Αυτον της επιδειξης πλουτου ,της κατοχης και μονο κτλπ καταλαβαινω και τι εννοει ο Γιαννης ετσι οπως το εγραψε!
 
Top Bottom